Het schijnt normaal te zijn... ik schijn ook niet de enige te zijn... na de marathon...
.. heb ik dus last van een lopersdipje of post-marathondepressie.
Voor de goede orde ik loop wel gewoon, maar ik mis de voldoening van het lopen, die ik eerder wel voelde... en dus valt het me zwaar om te de deur uit te gaan.
Met als gevolg dat ik me lui, suf en energieloos voel!
Diagnose is gesteld!
Waar is mijn energie en de kick gebleven?
Erger nog: komen die nog terug?
Stel je toch eens voor dat het zo blijft?
Afijn, na al die weken van lange duurlopen, had ik me verheugd op een periode met relaxte kortere loopjes genietend van de 'enorme' conditie die ik inmiddels had opgebouwd. Valt dat dus even tegen, het lopen gaat echt wel maar om nu zeggen dat het genieten is en alles fluitend gaat, nee echt niet!
Diagnose bekent maar nu de oplossing:
In een artikel las ik:"Een mogelijkheid om dit op te lossen is je gevoelens hierover te erkennen. Verder is het advies om je sociale leven weer actief op te pakken, zelfs als je er geen zin in hebt! Dit is een goede manier om van je negatieve gevoelens af te komen."
Great, nog meer dingen doen waar ik geen zin in heb!
Trouwens ik heb geen negatieve gevoelens, ik heb gewoon geen 'goesting' zoals ze hier een paar kilometer verderop zo mooi zeggen. Sorry hoor mijn vrije tijd is te kostbaar om die vol te stoppen met dingen waar ik geen zin in heb!
Wat ga ik dan wel doen? Eigenlijk niets bijzonders, ik ga gewoon mijn schema volgen, want volgende week loop ik de "koning van Spanje trail" in Zuid-Limburg. Dit was vorig jaar één van de hoogtepunten in het jaar, dus als dat me niet gemotiveerd krijgt..!!
Het enige wat je kunt doen is gewoon je rust bewaren. De KVS doen en het komt allemaal weer dik in orde! Geloof me!
BeantwoordenVerwijderenEet je goed? Ik bedoel.. heb je echt rekening gehouden met herstel na RM? Morgen plaats ik een stukje over herstelvoeding op mijn weblog. Want misschien ben je gewoon nog 'moe' van binnen. Als je helemaal hersteld bent, dan krijg je vanzelf weer zin. Dat stemmetje is vast niet voor niets. Rustig aan, niet terugpraten tegen dat stemmetje en je niet teveel afvragen. Komt gewoon weer goed. Over een tijdje maak je de balans op van de RM, wat ging er goed, wat kan er anders en je kunt zó weer verder met jouw volgende wilde plannen.
BeantwoordenVerwijderenMet 'gekke dingen' bedoelde ik op Twitter trouwens trainingen die je niet zo snel zult doen normaal: boodschappen doen al lopend (iets kleins halen, rugzakje etc), op de bus stappen, ergens uitstappen en weer terug zien te komen (weet niet of dat kan in jouw situatie), zoiets.
Doelen stellen. Daarmee zorg je ervoor dat er iets is om naar uit te kijken, naar toe te trainen en toch even van de rust te genieten.
BeantwoordenVerwijderenHet eerstvolgende doel staat al voor de deur en een week of 4 daarna alweer de volgende. Dat wordt genieten, dus een mooi vooruitzicht. Toch?
yep, gewoon volgend doel stellen en daar naar werken. Die goesting komt echt wel weer.. weekje extra relaxen is helemaal niet erg :)
BeantwoordenVerwijderenbekend verhaal na een marathon... dus niet vreemd... en als deze mannen dat zeggen.. dan mag je dat aannemen
BeantwoordenVerwijderenHerkenbaar hoor... zeker na een 1e marathon. En het komt helemaal goed. En wie weet heb je na de KvS gisteren weer enorm veel goesting.
BeantwoordenVerwijderen