woensdag 18 april 2012

Mijn Marathon.... Rotterdam 15-04-2012

Rond de 40 km staat mijn volkomen verkleumde trainer Tiny het tempo is er volledig uit en ik zeg tegen hem: 'alles doet zeer'. Ik weet niet wat en of hij iets tegen mij zegt, op dat moment is het zwaar... erg zwaar, voor mij.
Ik sukkel door richting Coolsingel, steeds meer mensen staan langs de kant.. harde muziek ik hoor de speaker langs de kant staan de borden 500m, 400m, 300m, 200m, 100m; lachen! De fotografen komen in beeld... 50m, ik zie de finish en achter de finish staat Ans! Ik probeer nog even aan te zetten en dan ben ik over de finish... klaar, het zit erop!! 4:44:37

De tranen zitten hoog, erg hoog... Ans vangt me op en samen lopen we door vak naar het uitgang. Daar staat de burgemeester van Rotterdam de heer Ahmed Aboutaleb de finishers een handje te geven, wat een mooi gebaar van deze man!
Ik kan niet meer, ik pak een banaantje en wat te drinken, krijg mijn zwaar bevochten medaille en een plastic

'dekentje' om (het voelt bijna lekker). Dan ziet Ans, haar John en daarnaast staan Maurice en Silvia. Ik ben ook zo blij om hen te zien... tranen zitten nog steeds zo hoog. Maurice is zo lief geweest om mijn spullen tijdens de marathon bij te houden en ik krijg mijn jasje van hem. Als we uit het vak lopen heb ik het gevoel dat Maurice mij overeind moet houden, maar uiteindelijk komen we met zijn allen aan bij de kleedruimte in het Albeda College, waar ook Frank op ons zit te wachten en waar het eerder deze dag allemaal begon....

.... het is vroeg als mijn wekker gaat, douchen (misschien vreemd, maar voor een wedstrijd douche ik altijd, ben ik in ieder geval lekker fris voordat de wedstrijd begint), zoon wegbrengen naar zijn Opa (en Oma; dat is nog een heel verhaal maar dat sla ik hier maar even over) en hop naar Lage Zwaluwe om de trein te pakken. Ik plof neer en twitter dat ik in de trein zit, heel snel krijg ik een reactie van Frank: 'ik zit er ook in!'. Al gauw hebben we elkaar gevonden, ploffen we naast elkaar en kletsen we totdat we in Rotterdam Centraal binnenrijden. Op zoek naar de kleedruimte in het Albeda College, lopen we verkeerd (er zijn dus meerdere Albeda College's in Rotterdam) en dus voelen we dat er een stevige wind staat, brrr! Als we dan uiteindelijk in de juiste kleedruimte belanden zien we al snel Ruud zitten en lopen we ook al snel Ans en John tegen het lijf, als we allemaal zijn omgekleed (uiteraard met de juiste hoeveelheid zenuwen: waar laten we onze gelletjes? hebben we wel de juiste outfit aan?) lopen we gezamenlijk naar het bloggers-meetingpunt voor het politie bureau.
Gezellig al die bloggers/twitteraars, veel bekenden maar ook nieuwe gezichten. Ik presteer het nog steeds om mensen volledig over het hoofd te zien, sorry! Tijd om het startvak te zoeken (viel overigens niet mee)en dan zingen Ans, Erik en ik, onder toeziende blik van een paar verbaasde Fransen, uit volle borst: 'you never walk alone' mee. De start verloopt vlot erg vlot en dan gaan we... ik kan het bijna niet geloven: ik loop in de marathon mee...!

De eerste keer de Erasmusbrug.. we zien Bjorn (die die dag zo ongeveer 1800 foto's zal maken) ondertussen gezellig kletsend vliegen de kilometers voorbij. Na ruim 10 kilometer zet Erik aan en gaat door, Ans en ik boemelen lekker samen door we hebben ongeveer hetzelfde tempo. Mijn Garmin is inmiddels leeg, gebeurd mij anders ooooit, maar vandaag is mijn Garmin leeg! Ans en ik denken een beetje aan een eindtijd van 4:30 en weten dat we dan 6:23/km moeten lopen. Ans zegt de tijden van de kilometers en mijn vaste commentaar we liggen op koers. Onderweg komt Ans diverse bekenden tegen en onderweg kom ik Annemarie en Vanessa tegen. De halve marathon gaat in 2:14:14 en ik voel me super. Rond 25 kilometer ontmoeten we de Erasmusbrug voor de 2de keer, deze ontmoeting is wat minder aangenaam. Ans vervloekt de brug luidkeels, dat lucht op! Rond 28 kilometer naderen we de Coolsingel en horen we speaker en de muziek maar wij gaan door, we moeten nog een rondje Kralingse bos. Rond 29 kilometer zien we Maurice en Tiny voor de eerste keer, Ans heeft het hier wat moeilijker maar loopt goed door. Van Maurice krijg ik hier de rest van mijn gelletjes. Op dat moment komt Rinus ons voorbij zetten, hij is pacer op onze gewenste eindtijd van 4:30 we verliezen nu tijd.. maar ach 4:35 is ook mooi het motto blijft jezelf niet kapot lopen; de marathon begint pas na ruim 30 km. Begin van het Kralingse Bos staan Chiel en Janine ons aan te moedigen, Chiel loopt nog even met ons mee, het gaat nog steeds goed. Op 33 kilometer krijg ik het zwaar, daar staan borden waarop aanmoedigingen voor de passerende lopers worden weergegeven, ik weet dat mijn zoon iets heeft ingestuurd, maar ik zie zijn aanmoediging niet... ik krijg het steeds moeilijker, mijn knieën doen zeer en mijn benen lopen vol en bij 34/35 gaat het lichtje uit, daar stond hij dan toch: 'de man met de hamer!'. Terwijl ik het steeds moeilijker krijg en stukjes moet gaan wandelen gaat het bij Ans een stuk makkelijker, nog even hoop ik dat ik er wel overheen kom, maar ik moet toch echt de conclusie komen dat het niet gaat. Ik geef aan dat Ans moet doorlopen, zij gaat goed! Ik hark en het doet zeer.... 37 km, 38 km, 39 km, 40 km en dan zie ik Tiny.....

NB ik vergeet zoveel mensen: Petra die een grandioos PR liep, samen met Leo. Erik gefeliciteerd met een fantastisch debuut. Pascal en John wederom ijzersterk. Andere John die dit keer erg verstandig was...;-). Sylvia en Ronald die samen geweldig hebben gelopen. Letitia bedankt voor je lieve knuffel vooraf. Martine, ik droom ervan zo te kunnen lopen als jij.., Frank gefeliciteerd met een superstrak debuut en je gezelligheid. Marie ophouden met miepen: You did it!. Barry en Vanessa super gelopen, kun je trots op zijn! Stroep, volgende keer doe ik het over okay..? Ten slotte onze supporters: Tiny, Sjan, Maurice, Cis, Silvia, Jolanda (ik weet dat je er was) en Bjorn: Bedankt voor jullie support!! (en natuurlijk ook de virtuele support op twitter) en het thuisfront: bedankt!
Edit ik was er al bang voor... vergeet ik bijna Hans die zijn 23e Rotterdam marathon liep, WOW! Ook Jacqueline was van de partij, ijzersterk zoals altijd!


25 opmerkingen:

  1. Ik huil bijna met je mee.... pffff wat een uitputtingsslag!
    Maar je hebt de eerste in de pocket!

    Kitty, je bent geweldig, echt waar.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je eerste marathon is altijd zwaar maar je hebt het heel goed gedaan. Gefeliciteerd met je marathon debuut en welkom bij de M club !

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lieve lieve Kitty! Je hebt een marathon gelopen! 42kilometer en 195meter. Hoe goed is dat? Daarbij was de dag ervoor, wàt, de avond vantevoren een stressvolle! Je bent een heldin. Je hebt het gedaan, de medaille is je bewijs, de uitslag is je bewijs. Wees trots op jezelf. Dikke knuffel van Erik en van mij. XXX

    BeantwoordenVerwijderen
  4. De eerste in de zwaarste. Je hebt karakter getoond en hem uitgelopen. Gefeliciteerd Kitty met deze prestatie. Op naar de volgende.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Een marathon!! Heel veel respect... Een halve vind ik al ver! Van harte met je prestatie!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. You did it!!!!!!!!!!
    Supertrots!
    Gefeliciteerd

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Deze vergeet je van je leven niet meer. Daar ben ik van overtuigd! Gefeliciteerd!!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Mooi geschreven! Zie het allemaal zo voor me... Je eerste marathon. Een om nooit te vergeten. De prestatie mag er zijn. Proficiat!
    Gr. Henk

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wendelien Schalij18 april 2012 om 22:24

    De eerste M moet ook niet te gemakkelijk gaan:) anders zou je hem vergeten... Nogmaals: GEFELICITEERD !

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik ben net zo trots op jou als op Ans. Je eerste! Een marathon mag best even pijn doen, die pijn verdwijnt binnen een paar dagen, maar deze belevenis blijft je eeuwig bij. Toch een soort eeuwige roem ;)
    Je bent een kanjer en hebt jezelf bewezen dat je het kan. Dat het even niet zo genieten was kan ik me voorstellen, maar dat kan je nu op je roze wolk doen.
    Ik ben die eerste halve marathon samen niet vergeten, en nu....gewoon het dubbele.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat een mooi verslag, leef helemaal met je mee. Super gedaan!! Geniet er nog heel lang van, deze zal je lang bij blijven. En lekker blijven lopen, ga je vast weer zien in Zeeland;-).

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Kitty! You did it! 42km. Gekkenhuis. Genieten en op naar de Kustmarathon ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Gefeliciteerd kanjer! Je hebt het gewoon voor elkaar gekregen. Je weet wat het is. Je zal deze marathon nooit meer vergeten. Wees maar lekker trots op jezelf. Daar is alle reden toe!

    Gr Martin

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Als ik je verslag zo lees vraag ik mij af of ik zelf ooit een hele ga lopen !! Ik wordt al moe van het lezen.... hihi !! Je mag trots zijn op jezelf, je hebt het toch maar gedaan :-)
    Op naar de volgende ??

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Wat een prachtig verslag (mooie opbouw!) van een geweldige prestatie Kitty. De omstandigheden, zowel tevoren als tijdens de marathon zelf waren niet optimaal, maar hoewel je het heel zwaar hebt gehad heb je hem toch helemaal uitgelopen. Op karakter zoals dat zo fraai heet. Nou karakter heb je. Nogmaals gefeliciteerd met deze eerste.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Mooi verhaal, alsof ik er zelf bij was :-)!! You never walk alone, dat hebben we zeker niet gedaan, wat een mensen onderweg. We hebben veel aan elkaar gehad, bedankt voor je gezelligheid en steun onderweg. Wie weet lopen we samen nog een keer de marathon, maar dan achter een paar mooie billen van R.... haha xx

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Kitty!! You DID IT! Congrats!!
    Heerlijk gevoel Toch? Genieten :-)
    De Eerste Marathon ga je nooit vergeten!

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Proficiat, YOU DID IT!!! Je hebt er hard voor moeten werken, maar het resultaat is er. En pijn hoort blijkbaar bij zo'n 1e marathon, maar die verdwijnt en het gevoel en de trots die blijven.
    Jammer dat mijn berichtje niet te zien was bij de 33km, had gehoopt je een klein duwtje te geven. Maar blijkbaar kon je het ook zonder.
    Super, super, super!
    En laat die moeders op het schoolplein maar kletsen. Goed voorbereid is die marathon echt niet ongezond, ze zijn gewoon stikjaloers (net zoals ik ben!!)

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Je hebt het maar mooi volbracht meid!!! Ondanks je pijn en die rotvent die je onderweg tegen bent gekomen, heb je een prima tijd neergezet voor je eerste marathon. Je kunt nu op een PR gaan jagen!!
    Hoop dat jouw benen ook weer normaal zijn en dat je straks weer heerlijk kan gaan trainen!

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Mooi verslag van een daverende prestatie.Deze vergeet je van je leven niet meer.Van harte met deze prestatie en op naar de volgende? :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Die man met de hamer staat in Rotterdam altijd bij de 33 km. maar hij heeft je niet klein gekregen. je hebet het zwaar gekregen, je hebt moeten wandelen maar JE HEBT EEN MARATHON GELOPEN. Dit kan niemand je ooit meer afpakken. Gefeliciteerd.

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Gefeliciteerd Kitty met deze bijzondere prestatie voor jou. Je 1e marathon vergeet je nooit meer. Tja... en ik heb je 38 km de kans gegeven om voor mij te finishen.... toen vond ik het welletjes ;-)... haha...

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Om een lang verhaal kort te maken!!! Kanjer, je heb het wel ff gedaan !!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Zo, je 1e marathon zit erop; die heb je toch maar mooi overwonnen; je hebt er voor moeten strijden, maar overwonnen dus.
    Het doet misschien even pijn, maar juist dat je hem toch overwonnen hebt; da getuigd van karakter en juist dat maakt je straks nog sterker!
    Proficiat met je debuut!

    BeantwoordenVerwijderen