zaterdag 28 april 2012

Van runnershigh naar runnersdip


Het schijnt normaal te zijn... ik schijn ook niet de enige te zijn... na de marathon...

.. heb ik dus last van een lopersdipje of post-marathondepressie.

Voor de goede orde ik loop wel gewoon, maar ik mis de voldoening van het lopen, die ik eerder wel voelde... en dus valt het me zwaar om te de deur uit te gaan.
Met als gevolg dat ik me lui, suf en energieloos voel!

Diagnose is gesteld!

Waar is mijn energie en de kick gebleven?

Erger nog: komen die nog terug?

Stel je toch eens voor dat het zo blijft?

Afijn, na al die weken van lange duurlopen, had ik me verheugd op een periode met relaxte kortere loopjes genietend van de 'enorme' conditie die ik inmiddels had opgebouwd. Valt dat dus even tegen, het lopen gaat echt wel maar om nu zeggen dat het genieten is en alles fluitend gaat, nee echt niet!

Diagnose bekent maar nu de oplossing:
In een artikel las ik:"Een mogelijkheid om dit op te lossen is je gevoelens hierover te erkennen. Verder is het advies om je sociale leven weer actief op te pakken, zelfs als je er geen zin in hebt! Dit is een goede manier om van je negatieve gevoelens af te komen."
Great, nog meer dingen doen waar ik geen zin in heb!
Trouwens ik heb geen negatieve gevoelens, ik heb gewoon geen 'goesting' zoals ze hier een paar kilometer verderop zo mooi zeggen. Sorry hoor mijn vrije tijd is te kostbaar om die vol te stoppen met dingen waar ik geen zin in heb!

Wat ga ik dan wel doen? Eigenlijk niets bijzonders, ik ga gewoon mijn schema volgen, want volgende week loop ik de "koning van Spanje trail" in Zuid-Limburg. Dit was vorig jaar één van de hoogtepunten in het jaar, dus als dat me niet gemotiveerd krijgt..!!



woensdag 18 april 2012

Mijn Marathon.... Rotterdam 15-04-2012

Rond de 40 km staat mijn volkomen verkleumde trainer Tiny het tempo is er volledig uit en ik zeg tegen hem: 'alles doet zeer'. Ik weet niet wat en of hij iets tegen mij zegt, op dat moment is het zwaar... erg zwaar, voor mij.
Ik sukkel door richting Coolsingel, steeds meer mensen staan langs de kant.. harde muziek ik hoor de speaker langs de kant staan de borden 500m, 400m, 300m, 200m, 100m; lachen! De fotografen komen in beeld... 50m, ik zie de finish en achter de finish staat Ans! Ik probeer nog even aan te zetten en dan ben ik over de finish... klaar, het zit erop!! 4:44:37

De tranen zitten hoog, erg hoog... Ans vangt me op en samen lopen we door vak naar het uitgang. Daar staat de burgemeester van Rotterdam de heer Ahmed Aboutaleb de finishers een handje te geven, wat een mooi gebaar van deze man!
Ik kan niet meer, ik pak een banaantje en wat te drinken, krijg mijn zwaar bevochten medaille en een plastic

'dekentje' om (het voelt bijna lekker). Dan ziet Ans, haar John en daarnaast staan Maurice en Silvia. Ik ben ook zo blij om hen te zien... tranen zitten nog steeds zo hoog. Maurice is zo lief geweest om mijn spullen tijdens de marathon bij te houden en ik krijg mijn jasje van hem. Als we uit het vak lopen heb ik het gevoel dat Maurice mij overeind moet houden, maar uiteindelijk komen we met zijn allen aan bij de kleedruimte in het Albeda College, waar ook Frank op ons zit te wachten en waar het eerder deze dag allemaal begon....

.... het is vroeg als mijn wekker gaat, douchen (misschien vreemd, maar voor een wedstrijd douche ik altijd, ben ik in ieder geval lekker fris voordat de wedstrijd begint), zoon wegbrengen naar zijn Opa (en Oma; dat is nog een heel verhaal maar dat sla ik hier maar even over) en hop naar Lage Zwaluwe om de trein te pakken. Ik plof neer en twitter dat ik in de trein zit, heel snel krijg ik een reactie van Frank: 'ik zit er ook in!'. Al gauw hebben we elkaar gevonden, ploffen we naast elkaar en kletsen we totdat we in Rotterdam Centraal binnenrijden. Op zoek naar de kleedruimte in het Albeda College, lopen we verkeerd (er zijn dus meerdere Albeda College's in Rotterdam) en dus voelen we dat er een stevige wind staat, brrr! Als we dan uiteindelijk in de juiste kleedruimte belanden zien we al snel Ruud zitten en lopen we ook al snel Ans en John tegen het lijf, als we allemaal zijn omgekleed (uiteraard met de juiste hoeveelheid zenuwen: waar laten we onze gelletjes? hebben we wel de juiste outfit aan?) lopen we gezamenlijk naar het bloggers-meetingpunt voor het politie bureau.
Gezellig al die bloggers/twitteraars, veel bekenden maar ook nieuwe gezichten. Ik presteer het nog steeds om mensen volledig over het hoofd te zien, sorry! Tijd om het startvak te zoeken (viel overigens niet mee)en dan zingen Ans, Erik en ik, onder toeziende blik van een paar verbaasde Fransen, uit volle borst: 'you never walk alone' mee. De start verloopt vlot erg vlot en dan gaan we... ik kan het bijna niet geloven: ik loop in de marathon mee...!

De eerste keer de Erasmusbrug.. we zien Bjorn (die die dag zo ongeveer 1800 foto's zal maken) ondertussen gezellig kletsend vliegen de kilometers voorbij. Na ruim 10 kilometer zet Erik aan en gaat door, Ans en ik boemelen lekker samen door we hebben ongeveer hetzelfde tempo. Mijn Garmin is inmiddels leeg, gebeurd mij anders ooooit, maar vandaag is mijn Garmin leeg! Ans en ik denken een beetje aan een eindtijd van 4:30 en weten dat we dan 6:23/km moeten lopen. Ans zegt de tijden van de kilometers en mijn vaste commentaar we liggen op koers. Onderweg komt Ans diverse bekenden tegen en onderweg kom ik Annemarie en Vanessa tegen. De halve marathon gaat in 2:14:14 en ik voel me super. Rond 25 kilometer ontmoeten we de Erasmusbrug voor de 2de keer, deze ontmoeting is wat minder aangenaam. Ans vervloekt de brug luidkeels, dat lucht op! Rond 28 kilometer naderen we de Coolsingel en horen we speaker en de muziek maar wij gaan door, we moeten nog een rondje Kralingse bos. Rond 29 kilometer zien we Maurice en Tiny voor de eerste keer, Ans heeft het hier wat moeilijker maar loopt goed door. Van Maurice krijg ik hier de rest van mijn gelletjes. Op dat moment komt Rinus ons voorbij zetten, hij is pacer op onze gewenste eindtijd van 4:30 we verliezen nu tijd.. maar ach 4:35 is ook mooi het motto blijft jezelf niet kapot lopen; de marathon begint pas na ruim 30 km. Begin van het Kralingse Bos staan Chiel en Janine ons aan te moedigen, Chiel loopt nog even met ons mee, het gaat nog steeds goed. Op 33 kilometer krijg ik het zwaar, daar staan borden waarop aanmoedigingen voor de passerende lopers worden weergegeven, ik weet dat mijn zoon iets heeft ingestuurd, maar ik zie zijn aanmoediging niet... ik krijg het steeds moeilijker, mijn knieën doen zeer en mijn benen lopen vol en bij 34/35 gaat het lichtje uit, daar stond hij dan toch: 'de man met de hamer!'. Terwijl ik het steeds moeilijker krijg en stukjes moet gaan wandelen gaat het bij Ans een stuk makkelijker, nog even hoop ik dat ik er wel overheen kom, maar ik moet toch echt de conclusie komen dat het niet gaat. Ik geef aan dat Ans moet doorlopen, zij gaat goed! Ik hark en het doet zeer.... 37 km, 38 km, 39 km, 40 km en dan zie ik Tiny.....

NB ik vergeet zoveel mensen: Petra die een grandioos PR liep, samen met Leo. Erik gefeliciteerd met een fantastisch debuut. Pascal en John wederom ijzersterk. Andere John die dit keer erg verstandig was...;-). Sylvia en Ronald die samen geweldig hebben gelopen. Letitia bedankt voor je lieve knuffel vooraf. Martine, ik droom ervan zo te kunnen lopen als jij.., Frank gefeliciteerd met een superstrak debuut en je gezelligheid. Marie ophouden met miepen: You did it!. Barry en Vanessa super gelopen, kun je trots op zijn! Stroep, volgende keer doe ik het over okay..? Ten slotte onze supporters: Tiny, Sjan, Maurice, Cis, Silvia, Jolanda (ik weet dat je er was) en Bjorn: Bedankt voor jullie support!! (en natuurlijk ook de virtuele support op twitter) en het thuisfront: bedankt!
Edit ik was er al bang voor... vergeet ik bijna Hans die zijn 23e Rotterdam marathon liep, WOW! Ook Jacqueline was van de partij, ijzersterk zoals altijd!


zondag 1 april 2012

De laatste loodjes..


Nog twee weken en als het goed is sta ik aan de start van mijn allereerste marathon: de Rotterdam Marathon...

maar voor het zover is, stond er voor vandaag nog de langste lange duurloop op het programma en omdat het toch de laatste is besloot ik eens een hele andere kant op te lopen dan ik de laatste weken heb gedaan.
De eerste 3 km zijn niet echt bijzonder, je moet tenslotte het dorp uit. Het wordt pas leuk op het moment dat je Bergse Maas over moet. Je moet dan de snelweg kruisen en komt via een tractor doorgang tussen de twee banen van de snelweg de A27 uit om weer onder de snelweg door te gaan en dus aan de andere kant uit te komen.
Daarna loop je het natuurgebied Peereboom in, ik kom er niet zo vaak maar is daar prachtig.. geen bosgebied, maar juist prachtige vergezichten en kleine gehuchten. Over een schitterend gelegen fietspad loop ik langs de rivier rechts en weilanden links heerlijk te genieten. Het enige vervelende zijn die wildroosters, ik durf daar niet overheen te hardlopen dus stap ik er iedere keer voorzichtig overheen.

Dit pad volg ik helemaal tot Drongelen, ik wil graag verder lopen, maar ik zit inmiddels al op ruim 16 km en ik moet ook nog terug!
Ik loop van Drongelen naar Eethen dwars door het dorp en dan loop ik langs de provinciale weg terug naar Meeuwen, een stuk minder pittoresk en nog zwaar ook. Doordat ik inmiddels wind tegen heb loop ik wat minder gemakkelijk. Meeuwen door dan maar.. Best een mooi dorpje maar behoorlijk christelijk. Op zondag is hier niet veel te beleven is, de mensen die op straat zijn wandelen voornamelijk en lijken zich te ergeren dat ik op zondag door hun dorp heen ren, jammer voor hen!

Vanuit Meeuwen loop ik door naar Dussen, zoals altijd vind ik Dussen erg charmant en geniet ik volop van dat dorp! Als ik bij het kasteeltje van Dussen ben besluit ik verstandig te zijn en de kortste weg naar huis te pakken. Dat betekent helaas wel dat dat vanaf iets meer dan 25 km dezelfde route volg als die ik op de heenweg ook liep, maar nu met wind tegen. Zo zijn die laatste 9 km toch nog pittig!
Na 34km in 3:40 druk ik mijn Garmin uit en ben ik thuis. Het enige wat ik kan denken is, nog 8 erbij en ik sta op de Coolsingel!

Over die Coolsingel gesproken, hoe ga ik alle aanwezige twitteraars/bloggers vinden tussen zo'n 30.000 anderen?
Heel simpel we hebben een ontmoetingspunt!
Ook dit jaar zal dat weer voor het politiebureau op nog geen 200 meter verwijderd van de startvakken. Loop jij mee, of ben je er al toeschouwer/supporter bij? Kom dan even langs het ontmoetingspunt. Tussen een uur en 30 minuten voor de start kan nog even “ontspannen” gemeet and greet worden.
(ik hoop dat er een dixie in de buurt staat, want als die zenuwen door mijn buik gieren....;-))