maandag 26 januari 2015

D day

-zoals gepubliceerd op www.stoerevrouwensporten.nl op 21-1-2015-


Het is een rare woensdag..
Woensdag is mijn parttime dag, ik ben dus vrij. Normaal gebruik ik de morgen om te sporten en de middag om mijn huishouden wat aan kant te krijgen. Maar vandaag is het nét allemaal “iets” anders. Ik weet dat ik een afspraak heb om 4 uur ’s middags bij de gynaecoloog heb, om de uitslag van mijn biopten te bespreken.

En dat maakt het nét een andere woensdag dan de anderen.

Nee niet aan toegeven… gewoon een woensdag als alle anderen. Dus ’s morgens om 6 uur de wekker gaat, eruit want er moet om 7 uur gezwommen worden. Soepel gaat het niet, de hond doet vervelend en ik loop alweer 10 minuten achter op mijn, normaal best strakke, schema.

7:10 lig ik in het zwembad en heb ik een heerlijke zwemtraining, ik geniet.

Na het zwemmen, rij ik altijd langs de bakker voor verse broodjes en terwijl ik wil pinnen, weet ik ineens mijn pincode niet meer…. Wtf??? (heb pincode pas een jaar of 7)
Naar huis, portemonnee gehaald en dump ik het kleingeld uit mijn portemonnee ergens tussen de autostoelen… gvd!

8:45 Uiteindelijk thuis, koffie, verse broodjes *hammmmm, zen momentje*

O ja er moet nog gelopen worden, wisselduurloop wat ik eigenlijk het liefst doe, dus 5x (4 min dl1, 4 min dl2, 4 min dl3) ik mag aan de bak. Ondertussen vertoon ik uitstel- en schransgedrag. Ik scharrel door mijn keuken op zoek naar eten, eierkoek, nootjes, speculaasje(s). Via twitter krijg ik een ‘schop onder mijn kont’ en tegen een uur of 10:30 vertrek ik naar buiten.
Een goed uur later kom ik verfrist weer binnen, ging super, zie je wel!

12:00 Eerst hondje maar weer uitlaten.

Laatste sportieve uitbarsting van vandaag nog 30 minuten core/ab werk en dan ineens gaat de tijd hard. Ik werk de oefeningen af en een late lunch en ineens is het 14:30 uur!!
Nu snel onder de douche, wat make up op en op weg naar het ziekenhuis.

Een lang verhaal kort te maken?!
In de biopten zijn GEEN kankercellen aangetroffen! HIEPERDEPIEP HOERA!! Maar de uitslag is wel cin 3 (ernstige dysplasie) en de arts wil deze onrustige cellen verwijderen (ik ook, kan het morgen?). Omdat het er niet zo netjes uitziet wil hij wat meer weefsel wegnemen dan gebruikelijk en gaat deze ingreep dus onder algehele narcose plaatsvinden op 28 januari.
Ironisch genoeg de verjaardag van mijn zoon, ik lig dus exact 15 jaar na zijn geboorte weer in het ziekenhuis. Maar hopelijk is dat het, dan kunnen we herstellen en weer met volle kracht vooruit! Nog 3 weken volop trainen, zodat ik fit het ziekenhuis uit ga…

*nog 93 dagen to go naar de Rotterdam marathon*

zondag 18 januari 2015

Rijsttaart

Bijna een jaar geleden kreeg ik van Gonda het recept voor rijsttaart.
Ik maakte het een keer, maar het raakte een beetje in de vergetelheid, totdat ik een nieuwe keukenmachine kocht en op zoek ging naar een recept om het een keer uit te proberen.

Je raadt al waar ik op terecht kwam, juist! Rijsttaart.
Omdat het geweldig loopvoer is en zowel warm als koud te eten deel ik het hier met jullie.
(al zijn alle credits natuurlijk voor Gonda!)

Ingrediënten:
* 150 gram dessertrijst
* 750 ml (volle) melk
* 250 gram kristalsuiker
* 2 zakjes vanille suiker
* 3 eieren (m)
* 40 gram bloem
* 70 gram boter

*edit, laatste keer gemaakt met 50 gram suiker minder en 1 zakje vanillesuiker extra dat ik heb toegevoegd aan het eiwit. Smaakte prima*


Bereidingswijze

1. Kook de melk, de rijst, de helft van de kristalsuiker en de vanillesuiker alsof je rijstpap maakt, plusminus 20 minuten koken. Laat de pap daarna afkoelen. (Ik zet de pan in koud water en roer regelmatig om)


2. Klop de eierdooiers en de rest van de suiker op en voeg er de lauwe gesmolten boter bij

3. Meng de bloem eronder in dit ei/botermengsel

4. Meng het ei/boter/bloem-mengsel onder het de ondertussen afgekoelde rijstpap

5. Klop het eiwit stijf en schep dat als laatste door dit mengsel

6. Giet alles in een beboterde springvorm en laat 30 min in de oven bakken op 180 °C


Laten afkoelen en (eventueel) met poedersuiker bestrooien bij het opdienen.
Lekker met vers fruit zoals aardbeien, blauwe bessen, frambozen, banaan, kiwi....

EET SMAKELIJK!

woensdag 14 januari 2015

Hope for the best and prepare for the worst

- zoals gepubliceerd op www.stoerevrouwensporten.nl op 7-1-2014


In dagen die zaten tussen het telefoontje van de huisarts met de pap 4 uitslag en het bezoek aan de gynaecoloog, krijg ik de zaken wat beter op mijn netvlies.

De uitslag van het uitstrijkje, zegt eigenlijk dat ik een voorstadium heb van baarmoederhalskanker en dat als ik dus niets doe er een grote kans is dat mijn lijf kanker ontwikkelt. Tijd dus om niet mijn kop in het zand te steken maar in actie te komen en ervoor te zorgen dat het niet zover komt.

Ondertussen informeer ik mijn collega’s (dikke zoen voor jullie lieve woorden en begrip) en lees ik (teveel) op het internet. Goede informatieve sites maar ook sites waarvan ik me afvraag wat basis is voor wat daar beweert wordt. Raar toch dat je dan binnen no time een soort expert wordt in pap en cin uitslagen, lis-excisie, e.d. allemaal zaken waarvan ik eigenlijk dus niets wil weten, maar waarvan niet weten de “kop in het zand” modus activeert. Ik ben oprecht blij dat de jonge meiden die nu opgroeien dit waarschijnlijk dus niet meer hoeven mee te maken. Zij worden hier tegen ingeënt, ideaal! Want het is dus een virus, niets meer maar ook niets minder… gewoon familie van het virus dat wratten veroorzaakt! (bron wikipedia)

Moeilijker heb ik het met de reactie dat ik misschien maar even moet stoppen sporten, want al dat gesport kan nooit goed zijn…

Even wat kleine statistische feitjes
Het virus dat het veroorzaakt heeft HPV
8 op de 10 raakt ooit besmet met HPV meestal door seks en een condoom helpt niet.
meestal ruimt het lichaam het virus zelf op maar soms lukt het niet en kan het virus cellen in het lichaam veranderen.
Als er niet ingegrepen wordt kan er baarmoederhals kanker ontstaan
5:100 vrouwen heeft een afwijkend uitstrijkje (variërend van pap 2 tot pap 5)
Rose heeft op deze site maandelijks 30.000 tot 35.000 unieke pageviews
dit betekent dus 1.750 vrouwen met een afwijkend uitstrijkje!

Helaas ben ik geen onbekende bij de afdeling gynaecologie na 4x ivf/icsi weet ik ongeveer wel wat me daar te wachten staat en hoe mijn lijf daarop reageert en hou ik stilletjes mijn hart vast.

En dus meld ik me afgelopen dinsdag bij de afdeling gynaecologie van het Amphia Ziekenhuis in Breda, gevestigd in (jawel) de kelder voor een colposcopie (het nemen van een biopt uit de baarmoeder hals) en krijg ik eerst een gesprekje met de oncologie (!) verpleegkundige (why?) die me vragen stelt waarvan ik denk, staan die niet in het dossier? (lengte, gewicht of ik kinderen heb, seksueel actief ben, etc) maar goed later herhaalt de arts exact dezelfde vragen.
De arts blijkt een sympathieke man (godzijdank), ik ben dan ook de eerste die aan hem vraagt of ik zaterdag een halve marathon mag lopen… “ehhh ja als je denkt dat je dat kan”. Ik leg hem uit dat dat mijn basis is en dat ik die gebruik om uit te bouwen naar Rotterdam in April en de OD icon Amsterdam in juni, is hij enthousiast!
Gelukkig geen arts die me voor gek verklaart!

Over het onderzoek kan ik kort zijn, auw en een bloederige bedoeling (sorry).
Overigens meelezende heren, ben ik altijd verbaasd dat jullie zonder met de ogen te knipperen naar “Dexter" of "chainsaw massacare” kunnen kijken maar zodra er een (nog in het folie gewikkeld) tampon ergens ligt er spontaan van gruwen en met een grote boog omheen lopen…
Ben uiteraard blij als het erop zit en krijg van de verpleegkundige een spontaan compliment over mijn keuze voor gedegen ondergoed… (tja dames stringetjes zijn niet niet handig na zo’n onderzoek), de rest van de dag kruip ik op de bank en verloopt bloederig en met flinke buikkrampen.

Vandaag na een goede nacht slaap voelt het spontaan alweer een stuk beter en durf ik even weer te denken aan een spontaan loopje, maar dat is toch echt te vroeg, lijf fluit me terug nadat ik boodschappen heb gedaan (overigens geen aanrader op 24 december ;-)). Voor de mensen van de details; de arts heeft 2 biopten genomen en over 2,5 week weet ik de uitslag (tja in het laboratorium vieren ze ook de feestdagen)

Dank voor alle hartverwarmende reacties op mijn eerste blog en ik wens iedereen hele fijne feestdagen toe!
(het wordt wederom vervolgd)