dinsdag 17 augustus 2010

AU, mijn rug


Als je een gemiddeld hardloopblog leest (inclusief die van mij) is het soms net of alle kilometers moeiteloos worden afgelegd. Natuurlijk is dat niet altijd zo. Soms moet je werken, tanden op elkaar en werk je de training stap voor stap af.
Zondag was voor mij zo'n dag.... toen ik opstond was het weer al niet geweldig het dreigde te gaan regenen en er stond een stevige wind, maar ja, het op het schema van Tiny stond een duurloop van 120 min. Ik ben dolblij met deze schema's ze geven zoveel meer structuur aan mijn trainingen en ik weet precies waar ik aan toe ben. Dus geen gezeur schoenen aan en lopen, eenmaal buiten merk ik dat het fris is buiten, maar ik zal het zo wel warm krijgen als ik eenmaal onderweg ben.
De loop is zwaar onderweg veel verschillende omstandigheden, wat regen, stevige frisse wind maar als de zon er 5 minuten doorheen komt is het ineens warm en gutst het zweet van me af. Dan verdwijnt het zonnetje weer en krijg ik een frisse wind over me heen. Ondertussen is het hard werken om te blijven lopen en denk ik met bewondering de mensen die dit blijkbaar zonder moeite doen en die op datzelfde moment "gewoon" een training afwerken van 23,39 en zelfs 66 km (...)!
De voorgeschreven 120 minuten loop ik moeizaam uit en ik kan weer 18 km bijschrijven.

Maandag word ik wakker met pijn in mijn bovenrug, shit maar we moeten gewoon aan het werk. De hele dag zeurt mijn rug door, in de auto, tijdens de vergadering en 's avonds als ik rustig op de bank zit. Op tijd naar bed maar en maar hopen dat het vandaag wat minder zou zijn. Nou nee dus! Het plan was vanmorgen de auto naar de garage te brengen en hardlopend naar huis te gaan (ca 10 km), ik had me al verheugd op al die reacties bij de garage (autofielen; waarom lopen als je ook de auto kunt pakken ;)) maar helaas bij het open van ogen (overigens prima geslapen) was het duidelijk dat gaat niet lukken. Bij het ontbijt een rare gewaarwording...het doorslikken van eten/drank doet zeer, niet in mijn keel maar in "rug" echt een pijnscheut. Hopelijk gaat het snel over want met hardlopen als ene hobby en (lekker) eten als de andere is het verdomd vervelend dat je alle twee je hobby's niet kunt uitoefenen!

Edit: 19-08 het gaat gelukkig al een stuk beter! Het was dus inderdaad een flinke kou op de spieren/longen. Het ziet er naar uit dat ik van het weekend weer kan lopen, gelukkig bedankt voor alle steun ;))

zondag 8 augustus 2010

zo maar een training


Op zondag staat er meestal een lange langzame duurloop (lld) op het programma. Die is volgens schema 120 min en dat is best lang om te lopen. Je zoekt mooie routes maar toch hik je er soms tegenaan.

Dus vanmorgen vertrok ik dan ook met frisse tegenzin en eigenlijk een beetje sjaggie. Ik had nog geen rondje in mijn hoofd, terwijl ik dat meestal al wel heb. Gewoon gaan lopen dus maar (na even te hebben afgewacht omdat er een behoorlijke bui naar beneden kwam)en al lopende besloot ik eens naar Oosterhout te lopen, dwars door de polder en na 41 min kwam ik op de Effentweg. Het fietspad, dwars door de wijk Dommelbergen, maar ook het fietspad waar ik ooit mijn eerste hardloopstapjes heb gezet toen kwam de zin erin! Ik bedacht me dat het nog maar goed 1,5 jaar geleden was dat ik ooit begonnen met letterlijk een halve minuut lopen, uithijgen en weer aanzetten.
Moet je me nu zien... het pad liep ik met een goed gevoel af. Inmiddels ruim 10 km onderweg, ik moest natuurlijk nog terug naar huis. Om terug naar huis te komen moet ik de A58 over en dat kan eigenlijk maar op 2 plaatsen, dus de dichstbijzijnde viaduct opgezocht, maar hiervoor moest ik door een saai stuk over een industrieterrein. Rond de 14 km kreeg ik het zwaarder, ik begon mijn benen, knieën en heupen te voelen. Daarbovenop vielen er ineens dikke druppels en vroeg ik me af wat ik hier in godsnaam aan het doen was. Afgelopen woensdag was ik ook al door en door nat geregend en hoewel ik heerlijk had gelopen had, sprak het idee weer hartstikke nat te worden nu niet aan. Gelukkig zette de regen niet echt door, maar zwaar werd het. Ik wist dat ik ook nog 3 bruggen over moest voordat ik thuis was. Bovendien wilde ik door, zoon zat alleen thuis en ik was mijn mobiel vergeten, ik had gezegd dat ik om 13:30 weer thuis zou zijn!

Rond de 19/20 km even een minipauze, even lopen en wat drinken. De laatste 2 km waren zwaar, erg zwaar, de benen wilde eigenlijk niet meer en mijn voeten deden "zeer" maar ja ik was nu zover. Dus op mijn tanden bijten en de laatste km-ers vol gemaakt (en op tijd thuis)! Er stond preceies 21,1 km op de teller (dankzij een ieniemienie RR-tje) in 2u21.

Tevreden? Best wel!
Een marathon? Voorlopig echt nog niet, eerst idd die halve maar eens goed onder controle hebben!

Nu een kommetje yoghurt met wat suiker om mijn energie aan te vullen!