woensdag 16 juni 2010

geen auto


De afgelopen 2 dagen had ik geen auto. Natuurlijk heb ik wel een auto, alleen stond hij in de garage. Noodgedwongen moest ik daarom alles op de fiets doen. Gisteren bepakt en bezakt de boodschappen, vandaag zoon van en naar school halen/brengen. Op zich geen probleem, maar doordat we in januari zijn verhuisd is zijn school ruim 5 km verderop. Dus vanmorgen wat vroeger op pad met een ietwat klagende zoon en om 09:15 uur had ik er dus al 10 km opzitten. Om 13:00 de volgende 10 km, maar had er wel een goed gevoel over. Het zonnetje scheen, er stond een stevige wind, zoon klaagde wel (wind tegen) maar toch.... dit gaan we vaker doen!
Doordat ik al 20 km had gefietst, twijfelde ik eigenlijk of ik vandaag nog zou gaan lopen. Ook 's middags nog een druk programma, auto weer ophalen, zoon naar de kapper, eten klaarmaken, enz. En ondertussen maar twijfelen, zal ik wel, zal ik niet.... Na het eten hakte ik de knoop door, ik ging toch nog even een uurtje lopen. De benen wilden en voelden super, ondanks een iets te heftige duurloop van zondag (21,2 km) maar mijn buik vond de aktie zo kort na het eten iets minder geslaagd en begon halverwege te protesteren in de vorm van wat krampen. Grrr, toch maar doorstappen, niet aan denken, was er geen tweep die zei: "pijn is een emotie en emotie kun je uitschakelen"? (al is het mij nog steeds niet gelukt om emotie uit te schakelen, laat staan pijn) Mond raakte droger en droger en natuurlijk had ik geen water bij, ik ging immers maar een uurtje lopen. Lesje geleerd: niet zo snel na het eten gaan lopen én een flesje water zeker bij een avond loopje. Uiteindelijk heb ik toch nog 9 km gelopen in iets meer als dan 58 minuten, en mag ik een drukke en sportieve dag afsluiten.

maandag 7 juni 2010

blogtijd!


(foto Monique)

Tijd om mijn blog weer een beetje bij te werken, want ondanks dat er niet veel geblogd is (door mij dan) is er toch veel gelopen.
Nee, geen spectaculaire pr's of zo maar toch een hele hoop positieve ontwikkelingen waarmee ik hoop in de (nabije) toekomst weer PR's te kunnen lopen.
Zo liep ik op 30 mei de Vestingloop in Den Bosch en was dat vorig jaar nog een tafreel van puffende zwetende mensen. Dit jaar was het er nat, druilerig met een koude wind. Vorig jaar liep ik de 5km dit jaar de 10km. Het was toch wel even spannend zou ik ook nu onder het uur kunnen lopen zonder de hulp van "haas" RR? Alle zorgen voor niets, wat mij betreft een prima tijd gelopen 10km in 58:22 en een negatieve split! Voor het eerst echt het gevoel dat ik de controle voerde over het lopen. Rustig beginnen, inhouden, inhouden, inhouden en pas na 5 km rustig versnellen. De zwaardere km in de polder (pal wind tegen) lekker doortrekken en finishen in een sprint. (Officiële uitslag 10,1 km in 58:51). Dit weekend was zowieso al geslaagd want vrijdags was het Parkfeest in Oosterhout waar ik samen met Esther was en waar het gezellig was tot in de vroege uurtjes..... Ook Esther was aanwezig op de Vestingloop en haar verslag kun je lezen op haar blog.
De week die daarop volgde stond privé in het teken van de avond4daagse van Zoon, maar gelukkig kon deze dinsdag nog ontwijken. Ik moest voor cursus naar Arnhem, een goede gelegenheid om af te spreken met Monique om daar eens een loopje te doen en lekker te eten. Wat een schitterende omgeving rondom Velp en wat moet ik nog veel trainen om een fatsoenlijke trail te kunnen lopen. Toen Monique voorstelde om wat trail werk te doen op wat heuveltjes daar, dacht ik dat nu inmiddels al wel een beejte aan te kunnen. Nou dus niet! Terwijl Moon naar boven huppelde de heuvel op moest ik nog niet eens halverwege hijgend erkennen dat ik toch maar even ging wandelen.... :(( Uiteindelijk toch bijna 10 km op de teller, thanks Moon voor de gezellig avond!
De volgende avond zoals gezegd: de avond4daagse 5km sjokken in jawel 1,5 uur!! (commentaar verder onnodig), gelukkig ging het donderdags een stuk sneller, jawel 5 km in 1 uur (we gaan vooruit). Vrijdag stond er een baantraining op het schema, ik zag er behoorlijk tegenop (de temperatuur was inmiddels opgelopen tot een aangename bqq temperatuur van 25 graden) 1000-800-600-400-200 meter met 1 minuut pauze ertussen. Terwijl de afstanden korter worden, moeten ze steeds sneller worden afgelegd. Joepie, dit keer verliepen ze bijna vlekkeloos, maar er blijft natuurlijk altijd ruimte voor verbetering. Ook de avond4daagse liep op zijn einde, leuk voor de kids dat het zo'n heerlijk weer was!

Zaterdagavond: Van Goghloop in Nuenen, van tevoren had ik met Esther afgesproken dat we Tiny zouden verrassen. Hij wist niet dat ik er zou zijn. Op het laatst mocht sloot ook Monique nog aan en dus liepen wij 3-en de 10km en Tiny de halve marathon. Alle respect voor Tiny, het was bloedheet en hij loopt gewoon 1:38:37. Wij moesten 2 ronden, Tiny 4 (+ een beetje) en heeft ons gewoon op een rondje gezet. "Hoi, zij hij alles goed hier?" Even een stukje opgelopen en zoef eroverheen. Ik had besloten het rustig aan te doen, ik wilde zondag namelijk nog mijn duurloop doen. Monique sloot zich na 1 (lekker snel) rondje bij ons aan, te warm.... Voor Esther respect! Haar eerste 10 km sinds een jaar en ze liep precies dat wat ze wilde lopen 6:30/km en dat ondanks de warmte! Voor mij een heerlijk rondje waarin ik merkte dat ik dit tempo makkelijk kon volhouden, bijna zonder hijgen... Ik was te gast bij het bedrijfsteam van Van Gansewinkel, die een luxe bus ter beschikking hadden waar we onze spullen konden laten, en we heel luxe, voorzien werden van water/fris en na afloop vers gebakken kruidkoek. Als tegenprestatie moest ik natuurlijk lopen in het shirt van Van Gansewinkel... uiteraard geen probleem, maar om nu te zeggen dat ik er goed in uitzag? Ondanks de mooie foto's van Maurice sta ik erop als een soort levend lijk. De avond sloten we gezellig af op het terras in Nuenen. De week sloot ik af met een langzame duurloop op zondagmorgen, de temperatuurpaal bij de lokale bank gaf 33 graden aan en ik had het zwaar. Uiteindelijk heb ik de 1,5 uur volgemaakt met bijna 13 km op de teller (met wat drinkpauzes ertussen). Deze week had ik ruim 40 km op de teller staan en mijn lijf vond het voldoende. Regen maakte een einde aan de warmte en rust maakte een einde aan deze drukke hardloopweek, maar ik heb van beide genoten :))