maandag 27 februari 2012

Weblogloop Uden 2012, traditie?


En daar sta je dan....
Van te voren een redelijk grote mond gehad op twitter dat ik dit keer toch echt de 'weblogloop' bij Tiny zou uitlopen. Er ligt dan ook wel een uitdaging, want er moet wraak worden genomen op eerder 'mislukte' pogingen. Vorig jaar liep ik, maar was ik nog niet in staat om de hele afstand af te leggen, dus boog ik na 16km af om de groep bij 25km weer op te pakken en de laatste 5km mee uit te lopen. Meer zat er op dat moment niet in, maar het voelde toch niet helemaal goed.., ik wilde zo graag bij de groep horen die die hele route uitliep.
In augustus kwam een herkansing, ik was er klaar voor... maar het liep die dag voor de meesten iets anders dan gepland, het begon met een tropische regenbui en daarna liep de temperatuur op tot een even tropische 28 graden, mijn maag was het daar niet mee eens en bij 20km moest ik de handdoek in de ring gooien en de strijd staken.
Maar vandaag zou ik mijn wraak krijgen..
Totdat ik een week ervoor koorts kreeg (2 dagen maar) en de eerste training daarna ik liep als een dweil, de moed zakte me in de schoenen, hoe moest dat nu?! In Uden aangekomen en na eerst alle bekenden begroet te hebben, eerlijk tegen Tiny gezegd dat ik toch mijn bedenkingen had. Tiny verzekerde me dat ik het kon...
Er lag een heerlijke taart, maar ik besloot wijselijk maar over te slaan, wetende dat mijn maag toch wel redelijk mijn zwakke kant was en dat de kriebels er toch al de overhand hadden. Ik keek de groep eens goed rond en realiseerde me goed dat ik toch echt de langzaamste van het stel was... (aaai! Kan iedereen zeggen maakt niets uit, maar iedereen is toch opgelucht als blijkt dat hij/zij niet de langzaamste is, toch?)


12:00 uur we gaan van start, Tiny houdt het tempo lekker laag en voor het eerst die dag voel ik me lekker, dit tempo kan ik meer dan goed volgen! De kilometers vliegen voorbij en ik weet dat er dadelijk nog pittige stukjes komen. Bedaf komt en gaat en de eerste 'wasbordjes' dienen zich aan. De natuurlijke volgorde wordt hersteld en ik loop achteraan, ik besluit me niet gek te laten maken en loop ze op mijn eigen tempo (langzaam maar zeker). Inmiddels naderen we het ecoduct en ik weet dat de stop dichtbij is. Bij het 16 km voel ik me prima, hoogstens een beetje warm, maar verder doet het lijf precies wat het moet doen.. lopen!
Het tweede deel begint en het gaat me goed. Bij een km of 24 lopen we Uden weer in, in dit stuk van Uden heb ik veel voetstapjes staan. Goede en slechte herinneringen liggen hier dicht bij elkaar, maar het lopen gaat door! De laatste (kunstmatig aangelegde) heuvels vervloek ik stevig, ik slaag er ook niet meer in om deze 'hardlopend' op te gaan, ik wandel dus maar..
De molen passeren we, daarna is het op naar de Abdij en dwars door het centrum van Uden. Ik hoor Tiny mij vertellen dat er diverse panden op korte termijn tegen de grond aan gaan, maar het dringt niet echt door (sorry Tiny), de markt over, Theater Markant, de meubelzaak Van Donzel, de Chinees, jeee hoe ver is het nog? En dan... het bordje "de Keien" (eindelijk ;-)). We draaien de

atletiekbaan op en zie dat sommigen nog een rondje lopen (zal ik?) Ach wat maakt het uit, die 400m kunnen er ook nog wel bij!
Ik word beloond met een dikke zoen van Tiny, been there, done it, waar is het t-shirt??

Na het uitpuffen, douchen, kwamen de praatjes terug... Met zijn allen genieten we van een prima maaltijd (voor iedereen meer dan verdiend)!
Tiny, Sjan bedankt voor de gastvrijheid!
Maurice de foto's zijn weer fantastisch, Jacqueline wat loop je toch makkelijk, John onze wraak is zoet, John ik moet nodig wat bij je bestellen, Jaco de vorm komt er weer, Ron gefeliciteerd met je kleindochter (opa is prima in vorm), Jos hopelijk voel je je weer wat beter, Frank die marathon wordt een eitje, loopgroep "wijbosch" en Harry dit is een thuiswedstrijd, Gert veel plezier in de Ardennen (kijk niet onder teveel deksels), Joeri jij maakte het internationaal, Ruud alweer zo'n topper bij wie het lopen zo gemakkelijk lijkt te gaan, Lopers van de Keien, het was super gezellig, bedankt!
(Mocht ik iemand vergeten zijn: sorry)