dinsdag 6 maart 2012

Semi Marathon de Paris

Een tijdje geleden vroeg Esther me of ik zin had om om samen met haar de halve marathon in Parijs te lopen... Ja dat is toch wel heel bijzonder. Parijs, daar ben ik jaren geleden ooit een dag geweest maar het idee dat ik ooit eens een halve marathon zou lopen is bijna bizar. En zo vertrokken 2 Hollandse deernes op een vrijdagmiddag in een wit autootje naar Parijs. Esther had me al gewaarschuwd dat we midden in Parijs moesten zijn, maar ach ik ben regelmatig naar Italië gereden dus hoe erg kan Parijs nu toch zijn? Nou dat heb ik geweten... Ik ben de Place de la Concorde over gereden, langs de Madeleine en de Dome des Invalides en dat op een drukke vrijdagavond.. met klotsende oksels, maar met een onbeschadigde auto, arriveerden we in hartje Parijs!
Zaterdag mochten moesten we ons startnummer ophalen in het Bois des Vincennes, alles was keurig geregeld! De medische verklaring waarvoor ik hier in Nederland zo mijn best had moeten doen bij de huisarts werd even globaal bekeken en goedgekeurd (was dat het nu?) toen in de rij voor het startnummer. Het startnummer kwam samen met een heel aantal goodies (t-shirt, zweetbandje, warmhoudponcho, vruchtenmoes en smeersel voor de spieren) zag er prima uit! De enige domper op het geheel was dat het steeds duidelijker werd dat Esther zondag toch echt niet zou kunnen lopen. Waar we zolang naar uit hadden gekeken, een toeristisch loopje met zijn 2-en door Parijs werd zo noodgedwongen een sololoop. Waar we zo lang naar uit hadden gekeken werd door de omstandigheden toch heel anders, al weken hadden we lol met elkaar over wilde (loop)plannen. De metro pakken naar een willekeurig station en dan dwars door de stad weer naar het appartement rennen... of 's avonds nog een rondje van een km of 5 langs de Eiffeltoren en het Louvre. Dat zat er dus niet in. Zaterdagmiddag zijn we op het gemak lekker gaan winkelen op de Champs-Élysées en omgeving gesnuffeld in de Adidas en Nike store enne... niets gekocht!! *het moet niet gekker worden*
Zondag was de dag van de halve Marathon! De wereld is soms klein en ik wist (heel toevallig) dat Jeroen ook daar ook zou lopen en nadat we even SMS contact hadden gehad, hadden we elkaar snel gevonden! Even bijkletsen met Jeroen en Ilse en toen snel het startvak in.., het laatste startvak in mijn geval met een doelstelling van 2:10 of meer. Het is toch vreemd om in je eentje in een vak te staan en werkelijk waar niemand te kunnen verstaan... Ja hier en daar een woordje maar daar houdt het dan ook mee op. Ik besloot dat ik maar zo ver mogelijk naar voren moest gaan, zodat ik snel van start kon. We werden keurig gestart vanachter een startlint.. en daar gingen we!
Om een tijd van 2 uur rond te lopen moest ik 5:42/km lopen wist ik, de eerste kilometers gingen vlot. Ik had een Frans stel gevonden die een mooi tempo liep (in steenkolen Frans heb ik gezegd dat ze een 'bon vitesse' liepen). Bij een km of 7,5 besloot ik het Franse straatmeubilair van dichtbij te bekijken (conclusie het is er smerig). Knieën deden zeer maar door... en tegen elke Fransman vertellen dat het 'ça va bien' ging. Op 10 km liep klokte ik een tijd van 55:30 (euhh, stond mijn PR niet op 56 nog wat? Help!).
Onderweg was alles prima geregeld, flesjes water waren er voldoende, ideaal die kan je meenemen onderweg en af en toe een slok nemen. De 15 kilometer ging in 1:23:34 (PR was 1:25:23 (gelopen tijdens de 7^^ in november). Benen begonnen nu toch wel erg zwaar te worden, het parcours was verre van vlak. Veel vals plat en af en toe stevige heuvel, maar daar staat tegenover dat je ook weer mag dalen. Inmiddels was het gemiddelde tempo iets opgelopen naar 5:37 nog ruim voldoende marge dus om de 2 uur te halen, doorlopen! De laatste kilometers waren zwaar, waar blijft die finish? Daar is de finish! Ik klok af in 1:59:07!! Mijn broek en knieën zijn kapot, maar wat ben ik blij! Eindelijk die onder die 2 uur! Een dik PR officieel stond die nog op 2:06:26, maar in Woudenberg had ik al 2:03:10 gelopen. Na de loop met enkele honderden (stinkende) hardlopers de metro in, terug naar het appartement snel douchen, wat eten en dan naar Montmartre waar nog een mooie wandeling maken (die arme benen van me moesten ze nog een keer klimmen en vooral dalen...) Maandag was het helaas alweer tijd om naar huis te gaan, wat moet het toch heerlijk zijn om gewoon een week relaxt in Parijs te kunnen blijven en op je gemak (hard)lopend Parijs te kunnen ontdekken! De terugreis viel nog best tegen, sneeuw onderweg.. tja dat verwacht je niet... we deden er dan ook 'iets' langer over dan gepland. Thuis aangekomen viel de officiële uitslag van de halve marathon mij toch erg tegen 2:00:18 (huh?)
Het duurt wel even voordat er bij mij een lichtje gaat branden... wat is er waarschijnlijk gebeurd? Ik heb Garmin ingesteld op halve marathon in 2:00 benodigd tempo 5:42/km.
Toen Garmin de halve marathon heeft gemeten (21,1 km) is hij gestopt (doel gehaald in 1:59:02), de werkelijke afstand is volgens Garmin wat langer geweest (21,39 km) en heb ik op de streep op de stopknop gedrukt, waardoor ik hem eigenlijk weer aanzette 5 sec later keek ik nog een keer en zeg dat de tijd liep en drukte op stop (eindtijd dacht ik dus 1:59:07) maar omdat de route dus langer was heb ik bijna 300 meter zonder tijdwaarneming gelopen en kom je op een officiële eindtijd van 2:00:18. Wat ik niet kan verklaren is het verschil in tussentijden. Het blijft een beetje wrang, maar goed het is zoals het is.. toch een mooie verbetering van mijn PR en lekker gelopen!

Uiteraard moet ik speciaal Esther bedanken voor dit super weekend! Esther het was super, ik hoop dat we het ooit nog eens over kunnen doen maar dan dat we allebei kunnen lopen! Dikke zoen!