woensdag 14 januari 2015

Hope for the best and prepare for the worst

- zoals gepubliceerd op www.stoerevrouwensporten.nl op 7-1-2014


In dagen die zaten tussen het telefoontje van de huisarts met de pap 4 uitslag en het bezoek aan de gynaecoloog, krijg ik de zaken wat beter op mijn netvlies.

De uitslag van het uitstrijkje, zegt eigenlijk dat ik een voorstadium heb van baarmoederhalskanker en dat als ik dus niets doe er een grote kans is dat mijn lijf kanker ontwikkelt. Tijd dus om niet mijn kop in het zand te steken maar in actie te komen en ervoor te zorgen dat het niet zover komt.

Ondertussen informeer ik mijn collega’s (dikke zoen voor jullie lieve woorden en begrip) en lees ik (teveel) op het internet. Goede informatieve sites maar ook sites waarvan ik me afvraag wat basis is voor wat daar beweert wordt. Raar toch dat je dan binnen no time een soort expert wordt in pap en cin uitslagen, lis-excisie, e.d. allemaal zaken waarvan ik eigenlijk dus niets wil weten, maar waarvan niet weten de “kop in het zand” modus activeert. Ik ben oprecht blij dat de jonge meiden die nu opgroeien dit waarschijnlijk dus niet meer hoeven mee te maken. Zij worden hier tegen ingeënt, ideaal! Want het is dus een virus, niets meer maar ook niets minder… gewoon familie van het virus dat wratten veroorzaakt! (bron wikipedia)

Moeilijker heb ik het met de reactie dat ik misschien maar even moet stoppen sporten, want al dat gesport kan nooit goed zijn…

Even wat kleine statistische feitjes
Het virus dat het veroorzaakt heeft HPV
8 op de 10 raakt ooit besmet met HPV meestal door seks en een condoom helpt niet.
meestal ruimt het lichaam het virus zelf op maar soms lukt het niet en kan het virus cellen in het lichaam veranderen.
Als er niet ingegrepen wordt kan er baarmoederhals kanker ontstaan
5:100 vrouwen heeft een afwijkend uitstrijkje (variërend van pap 2 tot pap 5)
Rose heeft op deze site maandelijks 30.000 tot 35.000 unieke pageviews
dit betekent dus 1.750 vrouwen met een afwijkend uitstrijkje!

Helaas ben ik geen onbekende bij de afdeling gynaecologie na 4x ivf/icsi weet ik ongeveer wel wat me daar te wachten staat en hoe mijn lijf daarop reageert en hou ik stilletjes mijn hart vast.

En dus meld ik me afgelopen dinsdag bij de afdeling gynaecologie van het Amphia Ziekenhuis in Breda, gevestigd in (jawel) de kelder voor een colposcopie (het nemen van een biopt uit de baarmoeder hals) en krijg ik eerst een gesprekje met de oncologie (!) verpleegkundige (why?) die me vragen stelt waarvan ik denk, staan die niet in het dossier? (lengte, gewicht of ik kinderen heb, seksueel actief ben, etc) maar goed later herhaalt de arts exact dezelfde vragen.
De arts blijkt een sympathieke man (godzijdank), ik ben dan ook de eerste die aan hem vraagt of ik zaterdag een halve marathon mag lopen… “ehhh ja als je denkt dat je dat kan”. Ik leg hem uit dat dat mijn basis is en dat ik die gebruik om uit te bouwen naar Rotterdam in April en de OD icon Amsterdam in juni, is hij enthousiast!
Gelukkig geen arts die me voor gek verklaart!

Over het onderzoek kan ik kort zijn, auw en een bloederige bedoeling (sorry).
Overigens meelezende heren, ben ik altijd verbaasd dat jullie zonder met de ogen te knipperen naar “Dexter" of "chainsaw massacare” kunnen kijken maar zodra er een (nog in het folie gewikkeld) tampon ergens ligt er spontaan van gruwen en met een grote boog omheen lopen…
Ben uiteraard blij als het erop zit en krijg van de verpleegkundige een spontaan compliment over mijn keuze voor gedegen ondergoed… (tja dames stringetjes zijn niet niet handig na zo’n onderzoek), de rest van de dag kruip ik op de bank en verloopt bloederig en met flinke buikkrampen.

Vandaag na een goede nacht slaap voelt het spontaan alweer een stuk beter en durf ik even weer te denken aan een spontaan loopje, maar dat is toch echt te vroeg, lijf fluit me terug nadat ik boodschappen heb gedaan (overigens geen aanrader op 24 december ;-)). Voor de mensen van de details; de arts heeft 2 biopten genomen en over 2,5 week weet ik de uitslag (tja in het laboratorium vieren ze ook de feestdagen)

Dank voor alle hartverwarmende reacties op mijn eerste blog en ik wens iedereen hele fijne feestdagen toe!
(het wordt wederom vervolgd)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten