zondag 27 maart 2016

Eco-Trail de Paris; Hoe het verder ging

Wat doe je als je gefinisht bent na een race van 50 km met 1000 hoogtemeters? Nou ik kan kort zijn niet zo heel veel meer! Zodra je over die finish bent lijkt het lijf te zeggen, "zo ik ben klaar, zoek het nu maar mooi zelf uit". Probleem is natuurlijk dat je nog van alles op zo'n dag moet doen. Het begint met het ophalen van je spullen. Je hebt hiervoor de makkelijke manier, maar uiteraard kiezen wij voor de moeilijke manier, je bent ultra of je bent het niet.
Daarna moet je nog terug naar je (tijdelijke)huis en die weg is nog nooit zo lang geweest als die dag. Als je dan thuis bent moet er ook nog gedoucht worden, weet je wat voor opgave dat kan zijn? Maar dan, eindelijk, kun je neerploffen... om tot de conclusie te komen dat je met vermoeide benen bijna geen aangename houding kunt vinden. Al met al lig je dan dus om half 10 in bed en gaat om 10 uur het licht uit, best vermoeid zo'n (mini)ultraloop.

De volgende dag; wakker worden en checken of je alles kunt bewegen; check. Je voorzichtig uit bed hijsen en tot de conclusie komen; 'hee, het gaat best', het gaat ook best, de bovenbenen zijn wat stijf en vooral trap af laten ze me beledigd weten dat ik ze gisteren aardig misbruikt heb, maar verder voelt alles normaal en zit ik op een roze wolk.
Na een rustige ochtend duiken we samen met Chiel en Janine, Le Marais (de joodse wijk) van Parijs in. Janine heeft een neus voor leuke adresjes waar ik zelf nooit opgekomen zou zijn en zo komen we nog eens ergens. We vallen neer in een cafeetje en bestellen (niet de laatste van die dag) een flesje wijn en een planche charcuterie et fromage. We borrelen en eten wat en maken ondertussen plannen voor komende avonturen (gaat heel goed met behulp van een glaasje wijn). Ach je mag tenslotte best vieren dan je 50 km hebt uitgelopen.


Op maandag is het spullen inpakken, opruimen en naar huis met de Thalys. Ondanks grote waarschuwingsborden over het checken van bagage e.d., kunnen we zo doorlopen er wordt niets gecheckt (of wij hebben een heel eerlijk gezicht). 2,5 Uur later stappen we weer veilig uit in Rotterdam. Bizar dat de volgende dag de aanslagen in Brussel plaatsvinden, Esther en ik appen elkaar en zijn het roerend over eens dat we blij zijn dat we de dag ervoor naar huis zijn gekomen. We leven in een gekke wereld!

De afgelopen week stond in het teken van herstel. Ik hoef (denk ik) niet te zeggen dat ik daar niet zo goed in ben, ik wil het liefst weer gewoon "normaal" trainen. Woensdag loop ik voorzichtig weer een eerste rondje, valt niet tegen!
vraag komt nu wel echt naar boven, wat is het volgende? Eigenlijk speelt die vraag al door het hoofd sinds dat we zaterdag over die finish zijn gegaan, Parijs heeft ook nog een 80 km, wellicht volgend jaar?
Hoe raar ook dat "ultra-gedoe" smaakt wel naar meer, ik vermoed dat het ook iets te maken heeft met je grenzen verkennen en verleggen. Maar hoe en in welke vorm? Zou ik ook in staat zijn dit soort afstanden wat sneller af te leggen? Eerlijk is eerlijk, we waren veruit niet de laatste (1e en 2de Nederlandse deelnemer ;-)) maar 6:44 is niet echt een bijzondere tijd. De 60 van Texel dien je immers in 7 uur af te leggen.

De trainer zou zeggen dat ik eerst mijn bordje moet leegeten voordat ik opnieuw opschep.
Dus de focus voor de komende tijd:
* Slachtemarathon op 4 juni (omdat deze maar 1x in de 4 jaar is)
* Kustmarathon op 1 oktober (omdat ik nooit gedacht heb deze zelf te kunnen lopen)

En verdere plannen?
Veel, maar niets leuker dan plannen te maken op een druilige avond met je voeten omhoog op de bank. Tot nu toe gaan de ideeën alle kanten op maaaar dit zal ongetwijfeld een vervolg krijgen!

5 opmerkingen:

  1. Juist eerst je bordje leeg en dan opnieuw opscheppen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Super gedaan, je ben een held echt waar, eens maak ik ook de overstap maar ben erg goed in uitstellen eerst maar eens Rotterdam goed en netjes lopen en dan weer verder kijken. Maar 50 in Parijs klinkt erg goed.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De limieten in Parijs zijn erg ruim, dus je kunt het echt rustig doen, voor de 50km staat 9 (!) uur. De langzaamste deed er 8,5 uur over, dus wat let je?

      Verwijderen
  3. Leuk om te lezen. En wat een afstand zeg!
    Zo, de Slachtemarathon. Gaaf!

    BeantwoordenVerwijderen