zondag 21 april 2013

De uitvoering...


Een week geleden stond ik aan het begin van de marathon, niet geheel zeker of ik er klaar voor was en of ik dit überhaupt wel kon. Ik stond die dag achterlijk vroeg op om met de trein naar Rotterdam af te reizen, uit voorzorg toch maar een trein eerder genomen (je zou op zo'n dag maar eens vertraging hebben) waarna ik als één van eerste in de grote kleedruimte arriveerde. Het weer waarover ik me de voorgaande week zo druk had gemaakt was (nog) aangenaam en koel. Ik kon zelfs genieten van wat motregen. Ik hoefde niet lang te wachten voordat ik bekenden zie en niet lang daarna arriveren John en Ans samen met Anne. Het doel van Ans en mijzelf was meelopen met de pacers van 4:30 en kijken hoever we zouden komen.

Net als vorig jaar was er een "tweetup" (wat een vreselijk woord vind ik dat) oftewel een ontmoeting met bekenden van twitter en bloggers. Ronald, Pascal en Cis, Marco, Jolanda, Bjorn, Ruud, Erik (Petra was al naar het startvak), Richard, Ruben (hebben we elkaar nog geen handje gegeven) en heel speciaal Tiny en Sjan waren er!
Tiny drukte me nog op het hart: 'rustig aan je kan het!'
En dan gaan we op weg naar het startvak waar Lee 'zijn ding doet' 'You'll never walk alone'... right, maar je moet het wel zelf doen! En we zijn op weg.

Een week geleden, had het startschot geklonken en liep ik niet achter de geplande pacers aan maar hadden we ons eigen peletonnetje bestaande uit Marco en John als pacers, waarachter Ans, Anne, Erik en ik ons best deden bij te blijven.
Over de Erasmusbrug, wat blijft dat een mooi moment! Dan begint de lange weg.


Waar en hoe weet ik niet precies meer maar ons peletonnetje viel uit elkaar.
Erik besloot tempo te gaan maken, Ans had het zwaar en kreeg haar ademhaling niet goed onder controle en liet samen met John het tempo dalen. Weer wat verder besloot ook Marco te versnellen en zo bleven Anne en ik over.
Voor Anne was het haar eerste marathon, maar ze liep sterk en soepel, dat ging wel goedkomen!
Inmiddels was de zon er goed doorheen gekomen en werd het steeds warmer.

Een week geleden liep ik samen met Anne door een steeds warmer wordend Rotterdam. De pacers van 4:30 komen ons voorbij bij 22 km en zowel Anne als ik kunnen aansluiten. Al merk ik wel dat bij oplopende temperaturen dat het zwaar is. John komt ons voorbij rennen en zegt dat Ans is uitgestapt. Ik kan het niet geloven... we lopen achter de pacers en bij 24 kilometer loop ik bijna Tiny voorbij, hij moedigt mij aan bij de pacers te blijven. Voor de tweede keer over de Erasmus brug, denkend aan Ans roep ik kei-hard 'kut-brug!' (voor details verwijs ik naar mijn verslag van vorig jaar ;-)). Net over de Erasmusbrug inmiddels 26 km onderweg, gooien de pacers er een kilometer 6:01 uit, hooo dit is op dit moment veel te snel voor mij.

Een week geleden besloot ik na 26 km de pacers te laten gaan en mijn eigen tempo te gaan lopen. Anne kan lekker doorlopen met de pacers en ik moet mijn eigen tempo zien te vinden.. Tot mijn verbazing loop ik hier Erik weer tegen het lijf als gevolg van een pitstop, maar ook hij gaat weer verder.Langs de kant staan dan opeens Jaco en Jacqueline, leuk dit had ik niet verwacht! Net wat ik nodig had op dit voor mij zware stuk van de race.

Een week geleden, moest ik alleen verder... alleen mijn bubbel zijn te vinden voor de laatste 15 kilometer, het beroemde rondje 'Kralingse Bos' waaraan geen einde lijkt te komen.Gelukkig rond 30 kilometer Michiel en Janine, met een geweldig spandoek... Thanks, jullie weten niet half hoe ik mij hierdoor gesteund voelde.

Inmiddels is de temperatuur ruim boven de 20 graden en ik zie dingen langs de kant die ik niet graag zie.

Een week geleden merkte ik dat ik mensen ging inhalen, ja, je leest het goed, deze slak was bezig met het inhalen van een hele hoop mensen. Veel lopers voor wie de warmte, afstand en tempo toch teveel werd en terwijl veel lopers om mij heen wandelen, loop ik nog steeds hard (ook al is het tempo er bij mij ook behoorlijk uit). Wel loop ik even bij alle drinkposten eventjes om op mijn gemak een bekertje water te drinken.
Bij het verlaten van het rondje "Kralingse Bos" hoor ik ineens: 'wat kijk je boos, je mag wel lachen hoor", ik kijk om me heen en herken in een flits Martine. Sorry Martine, had je echt niet gezien!


Een week geleden begon ik aan het laatste deel van mijn tweede marathon, ik wist dat ik het ging halen, maar vond het steeds zwaar. De gedroomde 4:30 ging ik niet halen, maar wat zou mijn eindtijd worden? Onderweg Tiny en meerdere malen Jolanda gezien maar ik weet echt niet meer waar... Bjorn maakt nog een foto van mij op 41 km, sorry Bjorn ik heb je echt niet gezien!
Dan draai ik de Coolsingel op, ik hoor weer You'll never walk alone en ik schiet vol... (of all moments). Gelukkig komt direct daarna "Don't stop me now" van Queen en krijg ik vleugeltjes!
Ik zie Cis nog staan... ik zwaai en kom echt juichend over de finish!!

Een week geleden heb ik de marathon gelopen, ik deed het in 4:38 en daar ben ik fucking trots op! Bijna nog blijer was ik met mijn gemiddelde hartslag 156! Joepie!!

Een week geleden gaf ik Aboetaleb een weer een hand (we worden zo langzamerhand bekenden van elkaar) en liep ik door het finish gebied, kreeg mijn medaille en stompelde naar de verkleedgelegenheid waar ik John, Richard, Jacq en Jaco weer ontmoette. John vertelde dat Ans weer was gaan lopen.. WTF? Wat een karakter!! Ans finisht net boven de 5 uur! Hulde!!


Een week geleden wisten we nog niet wat er zou gebeuren in Boston...

15 opmerkingen:

  1. Nu een week geleden en al weer bijna hersteld. Ik wist wel dat je het kon!! Nogmaals gefeliciteerd!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wow Kitty, goed gedaan zeg! Proficiat.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je hebt het geweldig gedaan, ik ben hartstikke trots op je! En stiekum ben je wel een voorbeeldje voor mij, van gewoon doorgaan, karakter tonen en niet opgeven. Super goed gedaan en die roze wolk is je gegund!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Geweldig gelopen Kitty. Je hebt een prachtige prestatie neergezet.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Kitty!!! Over volschieten gesproken, ik schiet hiervan vol. Wat een mooi verslag meid. Je hebt het gedaan. Een megavet PR. Super. Ook ik ben trots op je.Dikke kus.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Een week geleden hebben we na jou 2e marathon, die je wederom tot een goed eind bracht, ook nog met een pr, gezellig nagezeten.
    Sorry dat ik jullie voorbijliep en niet zoals geroepen, opgewacht heb. Ook deze heb je fantastisch goed uitgelopen. Wees vooral trots op je prestatie, je hebt het goed gedaan en ik ben net zo trots op jou als Ans.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat een kan een marathon toch emotioneel zijn. Vreugde en verdriet liggen heel dicht bij elkaar
    We hebben het al vaak tegen elkaar gezegd maar doe het toch nog 1 keer "TOPPER"
    Ik hoop nog vaak met je te mogen lopen, en wie weet nog een keer Rotterdam ;-))

    xx Ans

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Een week geleden You Did It Again!!! Gefeliciteerd met je 2de marathon!!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Bijna 2 weken geleden:
    Je hebt het geflikt; knap gedaan, proficiat!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Je hebt het super gedaan, ook de voorbereidingen waar je soms tegenop zag als een berg. De finish foto blijft leuk.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Super gedaan! Ik wist het natuurlijk al maar leuk om jouw verhaal nu te lezen. Op naar marathon #3 dus!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Je hebt het door maar weer gefixt! gefeliciteerd met je 010 marathon!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Gefeliciteerd met deze weer zo knappe prestatie!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Knap gedaan Kitty. Mooi gelopen. Gefeliciteerd met je p.r. Op naar #mr14

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ondertussen zijn we al weer heel wat weken verder en vind ik het nog steeds een topprestatie... jij een PR... super.
    Tot snel.

    BeantwoordenVerwijderen