Lekker eten én hardlopen

Een paar dagen geleden schreef iemand op Twitter: Hardlopers moeten wel blijven hardlopen anders worden ze veel te dik met al dat eten! Nou dat is een uitspraak die op mijn lijf geschreven is!
Mensen die mij al wat langer kennen, weten dat ik altijd al gejojod heb met mijn gewicht. Zo woog ik toen ik een jaar of 16 was zo'n 85 kilo. Na wat lijn pogingen was ik toen weer een paar jaar stabiel op zo'n 65 kilo. Om vervolgens door te schieten naar de 75 kilo en een aantal jaren later weer terug te gaan naar de 60 kilo. Zwanger worden leverde natuurlijk weer kilo's op (ik mocht immers weer) maar de stress erna zorgde dat ik weer snel afviel naar rond de 60 kilo. Natuurlijk kwam ik na verloop van tijd weer aan tot ruim 70 kilo en jawel weer af te vallen naar zo'n 62 kilo. Nu ben ik al weer een tijdje stabiel op zo'n 65 kilo.

Ieder pondje gaat natuurlijk door het mondje. Ik ben echt dol op lekker eten en drinken, echt heerlijk! Ik vind (bijna) alles lekker, ik ben makkelijk over te halen met de belofte voor een lekker hapje (...) Ik ben ook niet van de muizenhapjes, ik wil lekker en veel eten. Er is maar één probleem dat gaat dus niet... ik kom gegarandeerd aan.
Sinds ik een ruim een jaar hardloop, ben ik behoorlijk stabiel en ja ik eet eigenlijk alles wat ik wil. Dus in een jaar tijd, heb ik 2 dromen bereikt: ik kan eten wat ik wil, zonder aan te komen én ik kan zonder (al te veel) problemen 15 km hardlopen!