Singelloop Breda

Afgelopen zondag was het dan zover, de Bredase Singelloop. Voor mij was dat één van de uitdagingen waarvoor ik al (bijna) een jaar aan het lopen ben. Vorig jaar rond deze tijd moest ik er niet aan denken om 1 minuut hard te lopen en nu loop ik vlot 10km achter elkaar. Het kan raar gaan in een mensenleven...

De start van de 10 km was redelijk vroeg 11.25, maar omdat ik een aantal deelnemers van de 5 km ken, leek het me leuk hen bij de start om 11.00 uur aan te moedigen. Dus om iets over 10-en in de auto naar Breda. Start vond plaats op de Claudius Prinsenlaan en de finish op de Grote Markt. Bij de start was het al een drukte van belang, hoe ga ik hier de mensen vinden die ik wilde aanmoedigen? In het stadskantoor kwam ik gelukkig al gauw mijn nichtje tegen met haar vriendin, gezellig even bij staan kletsen, maar eigenlijk hadden we allemaal hetzelfde probleem, waar laten we onze spullen? Met name onze jas(jes), vormden onderwerp van topoverleg. Zouden we ze daar gewoon achterlaten? Of toch maar niet? Afijn uiteindelijk durfde ik het toch niet aan om het gewoon achter te laten en heb ik mijn jasje opgerold en om mijn middel gebonden.
De start van de 5 km was precies op tijd en jammer genoeg heb ik verder niemand gezien. 25 minuten later was het de beurt voor de 10 km, en terwijl ik stond te rillen in het startvak, had ik al kennisgemaakt met buurvrouw links (startnummer 11450) en rechts (10450). Het startschot klonk en we mochten, er waren helaas geen startvakken op tijd (zoals in Tilburg) en dus was het direct na het startschot wandelen. De eerste km's gingen zowieso in een heel rustig tempo, veel harder kon niet, we hebben zelfs 2/3x stilgestaan (na de start, Boschweg, kruising singel Claudius Prinsenlaan). Gelukkig kon ik heel relaxt goed meekomen, er zijn natuurlijk altijd mensen die je voorbij rennen, maar die moet je maar gewoon laten gaan, zo ook buurvrouw links. Met buurvrouw rechts heb ik nog een tijdje verder gelopen, ergens na km 4/5 ben ik haar ook kwijtgeraakt.
Het lopen zelf ging erg soepel en relaxt, heerlijk! Achteraf zag ik ook dat ik de tweede helft sneller heb gelopen dan de eerste helft maar het ging eigenlijk ook zo gemakkelijk. Eerlijk is eerlijk dat kwam ook door een man die voor me liep, hij liep zo makkelijk en soepel alsof hij een rondje aan het joggen was. Gelukkig kreeg ik nog de kans hem even aan te spreken en hem hierover een compliment te maken, waarbij hij aangaf dat het er misschien relaxt uitzag maar het niet zo voelde. Ik heb er echter mijn voordeel mee gedaan, want door hem ging ikzelf ook relaxter lopen. De laatst kilometer was nog even doorbijten, maar de finish op de Grote Markt mocht er zijn! 1:02:44 was mijn netto eindtijd en daar ben ik best tevreden mee. Het is ruim een minuut sneller dan bij de TTM (waarbij een stemmetje in mijn hoofd blijft zeuren... wat zou de tijd zijn geweest als je niet stilgestaan had....;)).