Moeilijk hoor een blog schrijven over iets waar je zelf de vinger niet op kunt leggen. De trainingen loop ik trouw en ik loop ze ook altijd netjes uit, zoals het schema van Tiny voorschrijft. Maar toch, het gevoel is de afgelopen week anders, heb ik normaal nog energie over en denk ik dat ik nog best verder of harder had kunnen lopen. De laatste we(e)k(en) ben ik blij dat de training erop zit en weer lekker naar binnen kan.
Aan de motivatie ligt het niet, ik heb er bijna altijd zin in om lekker buiten te gaan rennen. Maar gemakkelijk gaan de kilometers even niet.
Zou het aan het weer liggen? Of misschien de hormonen? Heb ik iets onder de leden? Of heb ik gewoon een tijdelijke dip! Het kan natuurlijk niet altijd haleluja zijn, toch?
Toch baal ik ervan en ben ik me eigenlijk nu alweer aan het druk maken over de volgende training. Hoe zal die training weer gaan? Of is dit de 'underdog' in mij en kan ik veel meer dan ikzelf denk?
Vragen en dus twijfel.
Voorlopig ga ik gewoon verder en probeer van mijn loopjes te genieten of ze nu lekker gaan of niet. Hopelijk gaat het snel weer over en kan ik snel weer stukjes schrijven over hoe lekker alles gaat maar ook dit hoort bij het hardlopen
Zodra je tussen de fluitende vogeltjes en bloeiende narcissen in het voorjaarszonnetje kan lopen, komt het gevoel weer helemaal terug! :)
BeantwoordenVerwijderenje loopt je trainingen netjes uit, het hoeft niet altijd harder. Je kunt ook gewoon genieten van het feit dat je in de dikke winterkleding op zware ondergrond toch lekker bezig bent. Is het niet voldoende als je alleen maar gaat lopen om te genieten van de inspanning?
BeantwoordenVerwijderenis herkenbaar hoor. Hebook wel eens periode dat het gewoon niet goed voelt. Neem dan meestal paar extra rustdagen en dat helpt.
BeantwoordenVerwijderensoms loop ik gewoon door en gaat het ook over..
Sterkte Kit!
BeantwoordenVerwijderenLaat het balen van dat het niet gaat zoals je wil thuis als je gaat lopen, scheelt een hoop! Je weet wel dat er van alles en nog wat tussen de oren kan zitten......
Een algemeen verschijnsel. Ups en downs. Naarmate je meer trainingsjaren hebt zijn de ups minder hoog een de downs minder diep. Het enige wat je er aan kunt doen is je rust bewaren. De grootste fout die je kunt maken is er een schepje bovenop doen.
BeantwoordenVerwijderenNiets vreemds hoor! Gewoon netjes je aan Tiny's opdrachten houden, even wachten op het voorjaar en je zult eens zien hoeveel zin je weer hebt. Ik heb zo'n idee, dat je in april weer helemaal tekeer zal gaan.
BeantwoordenVerwijderenJe zegt het zelf al,ook dit hoort bij het hardlopen.Geen paniek en vooral lekker blijven doorlopen.Misschien iets gas terug?Succes en vooral veel plezier!
BeantwoordenVerwijderenLekker los blijven lopen en ook metje gedachtens.
BeantwoordenVerwijderenEn iedereen heeft het, komt goed.
Groet Rinus.
Soms heb je 'goeie benen' en andere momenten is dat gevoel opeens afwezig. Heel herkenbaar dus! Geen zorgen, komt wel weer goed.
BeantwoordenVerwijderenHet weer werkt nu ook niet echt mee, misschien is het dat? Gewoon ff doorzetten en genieten van wat je al bereikt hebt. Als straks de zon weer schijnt, de bolletjes uitkomen, de bomen weer bladeren krijgen en de vogeltjes gaan fluiten, zul je zien dat je weer met plezier naar buiten gaat. En dan zal het lopen ook weer makkelijker en fijner gaan. Nog ff doorbijten, de lente kan nu niet zo heel ver meer zijn toch??
BeantwoordenVerwijderengetver, I hate dipjes, jij dus ook.
BeantwoordenVerwijderenZe horen bij het leven en gelukkig gaan ze ook altijd voorbij.
Denk maar aan al je lieve hardloopvrienden m/v , dan voel je je gelijk wat beter :)