De Biesbosch

Sinds ik verhuisd ben woon ik in de achtertuin van de Biesbosch. Zo was ik al een tijd bezig om een route te bedenken om daar eens te gaan hardlopen. Het meest voor de hand liggend is een route naar Drimmelen, dus toen er een paar weken geleden stond er op mijn schema een lange duurloop stond was de keuze snel gemaakt. De jachthaven van Drimmelen zou het worden. In de zomer een drukte van jawelste met veel dagjesmensen en boten die af en aan varen. Maar op een grijze winterdag, waar de sneeuw nog op de paden lag niet veel te beleven. Overgens ligt daar zelfs op een saaie winterdag voor kapitalen in het water, pfff. Het mooiste van deze route is een rustig pad langs de Amertak, geen auto's en weinig mensen.
Maar als ik dan kijk op de kaart wordt mijn aandacht vooral getrokken door het gebied tussen de Bergse Maas en de Nieuwe Merwede, daar wil ik lopen.
Vandaag besloot ik dan toch ook echt die kant op te gaan. Er is eigenlijk maar 1 probleem en dat is dat ik dus die Bergse Maas over moet. Nu is dat op zich geen probleem de A27 gaat er ook overheen en er is een fietspad maar eer ik deze over ben heb ik er al weer 3 km hardlopen op zitten (en je moet natuurlijk ook nog terug) maar dat mocht de pret niet drukken vandaag stond er namelijk een duurloop van 90 min op het schema dus tijd zat. Het doel was wederom een jachthaven maar dan die van Hank. Daar was ik nog nooit geweest. Hank is voor mij altijd synoniem geweest voor de
Kurenpolder hier kwam ik regelmatig met Zoon op warme dagen zwemmen. Maar nu ging de route voorbij de kurenpolder door het openland naar de jachthaven. En na 6,63 km en na bijna 45 minuten lopen had ik het gevonden: de haven Veel kleiner dan die van grote broer Drimmelen maar daarom zeker zo charmant. Gezellig ik zag een restaurantje en de verhuur van bootjes en ik werd helemaal enthousiast hier kom ik zeker van de zomer nog een keer terug. Maar verder moest ik want ik was al halverwege mijn loop. En bij het keren zag ineens een mooi pad bovenop een dijk daar wilde ik overheen. Nou daar heb ik geen spijt van gehad, prachtig uitzich over het water de rietkragen en zag ik eenden die ik normaal niet in de vijver zie rondzwemmen. Prachtig, ik kan niet wachten tot de lente komt, al voorzie ik dan als hardloper wel weer een probleem. Er is nergens beschutting, het is een heel open landschap, dat wordt zweten en water meenemen op zo'n loop.
Zonder precies te weten waar ik uit zou komen kwam ik toch weer uit op kruising waar het monument staat voor gecrashte britse halifax in mei 1944. De Biesbosch samen met de Bergse Maas de natuurlijke grens tussen bezet en vrij Nederland (voor meer informatie klik hier)en uiteindelijk moesten ze tot mei 1945 wachten op de bevrijding. Op de achtergrond kun je het enige lelijke object hier in de omgeving zien, de Amercentrale. Wie heeft toch ooit kunnen verzinnen dat ding hier weg te zetten. Maar ja, hij staat er en je kunt er niet omheen, dus van de nood een deugd gemaakt; het is een prima orriëntatiepunt. Vanaf dit punt de korste weg naar huis genomen, de wind trok goed aan en vooral op de brug kwam ik nauwelijks vooruit. Het begon net te regenen toen ik thuis kwam, ruim 15 km in 1:45 en op achter de laptop zit een tevreden mens!

tijd voor....Lente!

Af en toe begint het erop te lijken, als het zonnetje voorzichtig doorbreekt of zoals vandaag dat werkelijk alle sneeuw verdwenen lijkt te zijn: lente! Ik snak na een lekker zonnetje op mijn gezicht, een korte tight en topje in plaats van 2 of 3 lagen.
Maar goed elk weer is loopweer weet ik inmiddels dus vandaag geen uitzondering. Omdat ik al een vermoeden had dat het een drukke dag zou worden, liep ik vanmorgen (op mijn vrije dag) al om 08.00 uur buiten (jawel;)) Nee mijn verstand had ik niet helemaal verloren, met het tijdstip was niets mis, wel het feit dat ik niets gegeten of gedronken had. Dat was iets minder slim. Vandaag stond er een doorloop op het programma van 60 min in een tempo van 6:48 met 8x een versnelling van 2 min in een tempo van 6:06
doel---> resultaat
6:48---> 6:34, 6:44, 6:47, 6:50, 6:51, 6:45, 6:53, 6:46
6:06---> 5:47, 5:34, 5:55, 6:02, 5:50, 5:58, 6:14, 5:52
Best een pittige training maar toen er na 64 min 9,87 km op de garmin stond, kon ik niet anders dan even een RR-etje doen en dus even doorlopen naar de 10 km waardoor er uiteindelijk een training van 1:05:42 op de teller stond.
En die lente? Die laat nog even op zich wachten, de sneeuw is weg :), maar daarvoor in de plaats is het nu druilerig met af en toe wat regen, de vraag blijft wat nou beter is?

baantraining

Vandaag is het Valentijnsdag dus extra lang op bed blijven liggen in afwachting van een Valentijns-ontbijtje op bed. Toen dat maar niet kwam (wat een verrassing) ben ik maar opgestaan en werd ik alsnog verrast, want voor de verandering sneeuwde het weer eens en lag er een verse laag wit spul op de grond. Zoon kwam ook zijn ontbijt nuttigen en bij het zien van de sneeuw kwam het K-woord er spontaan uit. Dat vat het wel kort en krachtig samen.
Uitgerekend vandaag stond er een baantraining op het programma. Dat betekende dus dat ik door de sneeuw mocht gaan ploeteren en aangezien ik niet bij een club train was het zoeken naar een enigzins begaanbaar (fiets)pad dat bovendien ook nog vlak was. Het enige dat hiervoor in aanmerking komt is het fietspad langs jawel het industrieterrein, welliswaar niet erg inspirerend maar het voldoet aan de randvoorwaarden.

De training bestond uit 2x(1.000-800-600) met één minuut pauze en in twee minuten als de serie gelopen is.
1.000; doel 5:31; 1x 5:14; 2x 5:25
800 ; doel 4:21; 1x 4:22; 2x 4:29
600 ; doel 3:14; 1x 3:42; 2x 3:18

Waaruit weer eens blijkt dat als je te hard start je het later weer mag bekopen. Toch ben ik niet ontevreden, ik had tot voor kort nog geen enkele ervaring met dit soort trainingen, soort groentje ;)! Ik schat mijn snelheid dan ook regelmatig volkomen verkeerd in (zowel te hard als te zacht). Wat (meestal) wel goed gaat is het inschatten van de afstanden.
Wat ikzelf leuk vind om terug te zien is dat ik mijn nieuwgierigheid ook duur moet betalen, zo dook ik in de eerste serie bij de 600 meter in een tunneltje omdat ik graag wou weten waar ik dan uitkwam. Blijkt dat de tunnel een draai maakt en daarna lekker stijl omhoog, heerlijk hoor als je net een tempo probeert vast te houden :) en waar dat tunneltje uitkwam? Tussen de banen van de snelweg op de A27 precies op de brug over de Bergse Maas, weten we dat ook weer!

Kit loopt even wat minder makkelijk

Moeilijk hoor een blog schrijven over iets waar je zelf de vinger niet op kunt leggen. De trainingen loop ik trouw en ik loop ze ook altijd netjes uit, zoals het schema van Tiny voorschrijft. Maar toch, het gevoel is de afgelopen week anders, heb ik normaal nog energie over en denk ik dat ik nog best verder of harder had kunnen lopen. De laatste we(e)k(en) ben ik blij dat de training erop zit en weer lekker naar binnen kan.
Aan de motivatie ligt het niet, ik heb er bijna altijd zin in om lekker buiten te gaan rennen. Maar gemakkelijk gaan de kilometers even niet.
Zou het aan het weer liggen? Of misschien de hormonen? Heb ik iets onder de leden? Of heb ik gewoon een tijdelijke dip! Het kan natuurlijk niet altijd haleluja zijn, toch?
Toch baal ik ervan en ben ik me eigenlijk nu alweer aan het druk maken over de volgende training. Hoe zal die training weer gaan? Of is dit de 'underdog' in mij en kan ik veel meer dan ikzelf denk?
Vragen en dus twijfel.
Voorlopig ga ik gewoon verder en probeer van mijn loopjes te genieten of ze nu lekker gaan of niet. Hopelijk gaat het snel weer over en kan ik snel weer stukjes schrijven over hoe lekker alles gaat maar ook dit hoort bij het hardlopen

kit heeft een doel

Zo langzamerhand worden de doelen voor het komende jaar steeds duidelijker. De trainingen zullen dan ook, de komende tijd, steeds meer in het teken komen te staan van het realiseren van deze doelen. Bezoekers die vaker op mijn blog komen hebben het misschien al gezien, maar er staat een countdown op mijn blog die aftelt naar 10-10-10 of te wel de marathon van Eindhoven. Nee, niet de hele (ben nog niet gek) maar wel de halve altijd nog goed voor 21,1km. Samen met Esther en Annemarie gaan we ons hierop voorbereiden. Het is jammer dat we nogal een eind uit elkaar wonen en dus echt samen trainen kunnen we helaas niet. Gelukkig is er internet en zo kunnen we elkaar via het net steunen.
De weg naar de halve marathon zal voor mij via een aantal andere bekende wedstrijden en loopjes gaan. Zo verheug ik mij nu al op 05-09-2010 dan is namelijk de Tilburg Ten Miles (TTM) deze loop is mij vorig jaar bijzonder goed bevallen, en waar ik vorig jaar de 10 km liep, heb ik nu toch echt mijn hart gezet op de echt 10 miles (al maak ik mij wel zorgen hoe dit samen gaat vallen met de vakantie). De sfeer vond ik daar echt super, dus als het kan, dit jaar weer.
Maar de kroon op dit jaar moet toch echt zijn in Eindhoven, ben benieuwd. Uiteindelijk heb ik daar toch 7 jaar gewoond, ik moet daar langs een hele hoop bekende stukken van de stad komen. En het laatste stuk over Stratumseind spreekt mij ook erg aan, ik heb daar (op Stratumseind) een hoop voetstapjes staan ;) Voorlopig zijn we lekker aan het trainen, deze trainingen gaan over het algemeen lekker en zijn goed vol te houden. Toch verkijk ik mij nog regelmatig op de zwaarte van een training. Zo moest ik laatst 200-400-600-800-600-400-200 meter lopen iedere keer met 1 minuut dribbelpauze ertussen. Uiteindelijk bleek ik in deze training 4 km te hebben afgelegd en was ik redelijk kapot, terwijl er km-technisch niet veel is gebeurd.
Op korte termijn wil ik een poging doen om mijn PR op de 5km eens wat scherper te stellen. Het doel is deze nu toch echt eens onder de 29' te brengen. Het allerbelangste is en blijft natuurlijk heel blijven.
Ook even aandacht voor 3 lopers met een waanzinnig plan
be-more-ultra-tour 3 Lopers- 5 Dagen- 250 Kilometer- 1 Doel! Waanzinnig! Dit doen ze voor het goede doel namelijk het helpen van kinderen in Zuid-Afrika. Neem eens een kijkje op hun site en doe eens gek, maak een donatie!