7^^ en hoe het verder ging...

Het is de dag na het grote loopevenement en er zit hier een tevreden vrouw.. Mijn eerste 7^^ en mijn eerste lopersjaar zit erop!

Gisteren om 7.30 opgestaan (let wel: het was zondag, gaap!) lekker douchen en op mijn gemak een broodje eten want om 10:35 moest ik de bus hebben naar Breda. Bus? Jawel, het was jaren geleden, maar met het oog op de nazit leek het me verstandig een keer met het OV te gaan. Tijd zat zou je zeggen maar helaas werd het toch weer jakkeren toen allerlei spullen ineens onvindbaar bleken. Zoonlief naar Opa en Oma gebracht en door de regen naar naar het busstation gelopen. Op een haar na de bus gemist en me naar de trein laten brengen. Nou ik was duidelijk niet de enige die in Nijmegen ging lopen, op het perron stonden tientallen mensen met sporttassen en in hardloop-kledij op de trein te wachten. De trein kwam direct aan (zooo dacht ik nog, de NS heeft echt hard gewerkt om alles op elkaar aan te sluiten) het bleek de trein te zijn die 20 min. eerder al had moeten gaan. Maar kudde-dier als ik ben, ben ik gewoon ingestapt... In Den Bosch zou ik Esther ontmoeten en met haar verder gaan naar Nijmegen, maar (je voelt hem al aankomen...) doordat ik in trein zat die eigenlijk dus vertraging had, liepen we elkaar mis.. Gelukkig zijn we allemaal uitgerust met een mobiele telefoon en hebben we elkaar getroffen op station Nijmegen... Wat een drukte (er liepen die dag zo'n 30.000 mensen)!

Na mijn sporttas te hebben gedumpt in de garage van de plaatselijke ING, snel door naar de start. We hoopten nog een aantal bekenden te kunnen aanmoedigen maar dat was echt onbegonnen werk. Omdat de start ongeveer een uur duurt en ik ergens achteraan startte (opgegeven verwachte eindtijd 1u44 ;)) hadden we tijd genoeg. Sterker nog ik kreeg het hartstikke koud terwijl ik op het startschot wachtte. Nadat we via de speaker hadden gehoord dat er een nieuw wereldrecord gevestigd was bij de vrouwen mochten ook wij ons naar de start gaan begeven. Eindelijk daar gingen we dan... heel rustig gestart, de eerste 5 km was immers "vals plat" naar boven maar er kwamen wel heel veel mensen mij voorbij rennen. Toch maar rustig verder gegaan en me niet gek laten maken (die 7^^ kwamen er nog immers aan!)en ja hoor na een kilometertje of 5 (33:39) kon ik de eersten gaan inhalen, joepie! Inmiddels een loopmaatje gevonden waarachter ik lekker kon kleven en die eigenlijk net te langzaam voor me ging, zodat ik eigenlijk nog wat overhield. Al gauw kwam de gevreesde 7^^ weg, ik vond het eigenlijk best te doen, ondanks dat er natuurlijk die rot-bulten inzitten kon ik lekker ontspannen doorlopen en ook de 2de 5 km kon ik lekker vlak houden (qua tijd dan...)33:57. De laatste gevreesde km's (inmiddels was ik de tel kwijt, hoeveel bulten hadden we nu gehad?) ik wist dat er zo rond de 11 km nog een heuvel lag en dat het dan berg(sorry heuvel)afwaarts zou zijn. Inderdaad dat was wel even op mijn kiezen bijten maar daarna kon ik gaan, dag loopmaatje. De laatste 2 km lekker doorlopen heerlijk! De laatste 5 km gingen dan ook in 31:57. De eindtijd kwam uit op 1:39:24; binnen de 1:40!
Wil je het ook meemaken, hier is de verkorte versie
">
Na de ontvangst van de medaille, de café maxim gezocht dat viel nog niet mee... maar uiteindelijk konden we daar een groot aantal CnR-ers begroeten en verhalen uitwisselen. Lekker aan het bier en tussendoor nog even een frietje gaan halen om de inwendige mens ook te bedienen! Rond half 9 richting het station gelopen en 2 uur later was ik thuis, wat een heerlijke vermoeiende dag!