Vandaag stond er weer een lange (langzame) duurloop op het programma van maar liefst 120 min. Waar zou ik eens gaan lopen? Omdat ik voor de rest van de dag toch geen plannen had en het weer beloofde droog te blijven, ben ik in de auto gestapt naar Hank, om daar een wandelroute te volgen die ik al een keer eerder gespot had. Het rondje Boerenverdriet maakt deel uit van het Oostwaardpad en zou ongeveer 15 km lang zijn.
Nu hoor ik iedereen denken, okay 15km in 2 uur? Volgens de folder zou het wandelpad grotendeels onverhard zijn, langs boerenakkers en dwars door karakteristieke grienden. Voor de volledige folder kun je hier klikken. Verder zou ik met een trekpondje over moeten, ik was benieuwd.
Zoals gezegd met de auto naar het beginpunt gereden en rustig genietend aan de route begonnen. Flesjes water bij, fototoestel voor het fotoalbum, mobiele telefoon en de autosleutel dat zou voldoende moeten zijn. De eerste 4 km waren prachtig aan de rand van de akker, door de grienden, lekker rustig en tijd om af en toe een fotootje te maken.
Maar ineens was ik de te volgen bordjes kwijt, huh hoe kon dat nu? Ach, maar rustig doorlopen het is hier ook zo mooi... inmiddels liep ik wel weer verhard, dat was toch niet bedoeling? En waar was ik eigenlijk?
Op gevoel een stukje verder gelopen en gelukkig ik herkende dit gele veld. Ineens zag ik ook weer de bewegwijzering van de boerenverdriet route staan, volgen dan maar.
Inmiddels zat ik al ruimschoots aan de 10 km, bij 11,5km arriveerde ik bij het trekpondje. Grr het ding staat aan de overkant dat betekend dat ik hem eerst naar met toe moet trekken, dan er zelf op springen en vervolgens mezelf naar de overkant moet trekken en dat allemaal "in the middle of nowhere". Maar hoe moet dat? Er zit een wiel aan dus draaien maar! Ja hoor, langzaam komt het pondje mijn kant op. Tegen de tijd dat ik zelf aan de overkant sta, ben ik een kwartier verder. Rustig verder dan maar, maar ik voel dat mijn benen het beste hebben gehad en bij km 13 besluit ik dan ook om maar gewoon te gaan wandelen. Het hardlopen door gras dat soms bijna tot mijn knieën komt is nu te zwaar. Bij km 15,5 bereik ik een verhard pad en besluit ik nog even wat te rennen, maar de accu is echt leeg en net na km 18 gooi ik de handdoek in de ring, mijn benen doen zeer, ik wandel de laatste km terug naar de auto. Zelfs het instappen in de auto doet zeer, al met al ben ik toch 2:50 uur onderweg geweest vond ik het hartstikke mooi, maar zwaar!
Een mooi avontuur zo'n lange loop. Voor de cijfers is het drie keer niks.
BeantwoordenVerwijderenLeuk zo'n loopje in een mooi gebied, dat trekpontje heeft ook wel wat :) Ach, de ene keer gaat het lopen gewoon makkelijker dan de andere keer. Volgende keer gaat het gewoon weer beter. Als je maar genoten hebt van het lopen en het buiten zijn, dan is dat toch al goed?
BeantwoordenVerwijderenMooie route zo te zien en te lezen.En zo'n pontje onderweg heeft ook wel wat toch?Lekker doorlopen en genieten.De weg naar Eindhoven duurt nog even!
BeantwoordenVerwijderenLeuk loopverslag! Ik ben eigenlijk nog nooit ergens naar toe gereden om te gaan lopen, en ren alleen maar de deur uit. Maar misschien toch maar eens doen, om nieuwe gebieden te verkennen!
BeantwoordenVerwijderenEn twee uur voor 15 kilometer klinkt wat mij betreft prima hoor!
Oooooooooohw ik hou van dit soort loopjes!!! Daar word je groot en sterk van =D
BeantwoordenVerwijderenKijk eens aan wat een mooie duurloop en ook nog eens krachtraining om aan de overkant te geraken.
BeantwoordenVerwijderenGroet Rinus.
Dit zijn de loopje die ik het mooiste vind, gewoon maar wat lopen in onbekende natuur! En dan kan het wel eens tegen zitten omdat je de weg niet precies weet of omdat het zwaarder loopt dan verwacht. Maar mooi blijft het!
BeantwoordenVerwijderen