Boerenverdriet; Oostwaardpad Biesbosch

Vandaag stond er weer een lange (langzame) duurloop op het programma van maar liefst 120 min. Waar zou ik eens gaan lopen? Omdat ik voor de rest van de dag toch geen plannen had en het weer beloofde droog te blijven, ben ik in de auto gestapt naar Hank, om daar een wandelroute te volgen die ik al een keer eerder gespot had. Het rondje Boerenverdriet maakt deel uit van het Oostwaardpad en zou ongeveer 15 km lang zijn.
Nu hoor ik iedereen denken, okay 15km in 2 uur? Volgens de folder zou het wandelpad grotendeels onverhard zijn, langs boerenakkers en dwars door karakteristieke grienden. Voor de volledige folder kun je hier klikken. Verder zou ik met een trekpondje over moeten, ik was benieuwd.
Zoals gezegd met de auto naar het beginpunt gereden en rustig genietend aan de route begonnen. Flesjes water bij, fototoestel voor het fotoalbum, mobiele telefoon en de autosleutel dat zou voldoende moeten zijn. De eerste 4 km waren prachtig aan de rand van de akker, door de grienden, lekker rustig en tijd om af en toe een fotootje te maken.
Maar ineens was ik de te volgen bordjes kwijt, huh hoe kon dat nu? Ach, maar rustig doorlopen het is hier ook zo mooi... inmiddels liep ik wel weer verhard, dat was toch niet bedoeling? En waar was ik eigenlijk?
Op gevoel een stukje verder gelopen en gelukkig ik herkende dit gele veld. Ineens zag ik ook weer de bewegwijzering van de boerenverdriet route staan, volgen dan maar. Inmiddels zat ik al ruimschoots aan de 10 km, bij 11,5km arriveerde ik bij het trekpondje. Grr het ding staat aan de overkant dat betekend dat ik hem eerst naar met toe moet trekken, dan er zelf op springen en vervolgens mezelf naar de overkant moet trekken en dat allemaal "in the middle of nowhere". Maar hoe moet dat? Er zit een wiel aan dus draaien maar! Ja hoor, langzaam komt het pondje mijn kant op. Tegen de tijd dat ik zelf aan de overkant sta, ben ik een kwartier verder. Rustig verder dan maar, maar ik voel dat mijn benen het beste hebben gehad en bij km 13 besluit ik dan ook om maar gewoon te gaan wandelen. Het hardlopen door gras dat soms bijna tot mijn knieën komt is nu te zwaar. Bij km 15,5 bereik ik een verhard pad en besluit ik nog even wat te rennen, maar de accu is echt leeg en net na km 18 gooi ik de handdoek in de ring, mijn benen doen zeer, ik wandel de laatste km terug naar de auto.
Zelfs het instappen in de auto doet zeer, al met al ben ik toch 2:50 uur onderweg geweest vond ik het hartstikke mooi, maar zwaar!

Vroeg, heel vroeg, dauwrennen in Den Hout

Vanmorgen ging om 05:00 uur de wekker, om 05:15 was ik eruit en had ik mijn hardloopkelding aan, om vervolgens om 05:30 in Den Hout te arriveren, me in te schrijven en om 06:00 uur met nog een paar honderd "gekken" te starten voor een loopje.
Ben ik gek geworden? Een beetje wel vrees ik...
Het begon eigenlijk bij de Kaaienloop van afgelopen zaterdag, na afloop kregen we allemaal een flyer over dauwrennen in Den Hout. Ik besteedde er eigenlijk geen aandacht aan, maar Esther nam de flyer mee naar huis, waar haar man hem vond en die leek het wel wat...
Dus al gauw kwamen er via twitter berichten dat ze samen wilden meedoen. In eerste instantie hield ik het nogal af, ik ben een echt avondmens en vooral GEEN ochtendmens, maar als er lopers zo vroeg willen opstaan om in mijn "achtertuin" te gaan lopen dan kan ik niet achterblijven, toch?
Dus had ik vanmorgen, dapper mijn wekker gezet en was ik op tijd aanwezig in Den Hout. Mocht ik eraan twijfelen, er waren nog meer mensen die zo vroeg hun bed uit waren gekomen, meer dan ik verwacht had. De start was simpel: de kerkklok sloeg 6 en de starter riep: start en daar gingen we. Wij gingen voor 7,5 km (ook mogelijk 10 en 15 km) en hadden al gezegd niet voluit te gaan, gewoon rustig lopen (zeker gezien het tijdstip en omdat we afgelopen zaterdag al de Kaaienloop gedaan hadden). De plaatselijke harmonie was ook al present en liep al vrolijk een deuntje te blazen en er was zelfs publiek (...), respect voor deze mensen. Verder was de loop keurig georganiseerd, hulde voor de vroege vrijwilligers. Na ruim 7,5 km (7,656 volgens de organisatie) was de finish in de tent, en klokte ik af op 49:59.
Onze beloning? Koffie met een worstenbroodje!

Toen ik thuis de data nog een keer bekeek was ik toch erg tevreden over de opbouw van de loop. In de laatste km-ers konden we zelfs nog wat versnellen.

Bij thuiskomst lekker douchen, ontbijtje en nog een dutje op de bank (gaap)!

Kaaienloop 2010 nieuw PR!

"Je kunt het, het gaat goed!" hoe vaak Ronald dat onderweg tegen me heeft gezegd, ik weet het niet meer. Feit is dat ik halverwege tegen hem zei: we zijn pas halverwege en dat ik bij de 3e passage, het allerliefste wilde gaan lopen. Maar nee, we moesten nog een rondje.
De Kaaienloop in Oosterhout bestaat uit 4 rondjes van 2,5 km door de binnenstad van Oosterhout. Vorig jaar liep ik hier de 5 km voor het eerst onder het half uur, en vandaag was de doelstelling de 10 km binnen het uur lopen. Hoe zat het ook al weer? Eind december liep ik samen met Tiny de Kangaroeloop in Vught en kwam toen tot een tijd van 1:00:13. Daarna ben ik gaan trainen met schema's van Tiny en hebben we een stapje "terug" gedaan om te wennen aan de nieuwe schema's en te kijken hoe die aan zouden slaan. Nou dat heb ik geweten, inmiddels staat de PR op de 5km op 27:25 en vandaag zou dan de 10 km aan de beurt zijn.
Het internet is toch een geweldig medium, via twitter hadden Esther, Ronald, Ilse en mijn oude "buurman" Jeroen laten weten mee te willen lopen. Op het blog van Ronald had ik gelezen dat hij wel mocht lopen, maar niet zo hard, dus of hij mij wilde "hazen" naar een tijd onder het uur? Al gauw kwam het antwoord: "geen probleem". Esther en Ilse gingen voor de 5 km en Jeroen en Ronald zouden hun "hazen" ondertussen kon ik mooi wat foto's maken. Ilse finishte in een prima tijd van 27:59, super! En Esther deed de 5km in weer een minuut minder dan een maand gelopen in Sint Anthonis, niet gek na een jaar blessureleed. Ondertussen liepen Jeroen en Ronald er nog achtelijk fris bij ;) en maakten we ons klaar voor de start van de 10km. Had op voorhand de uitdrukkelijke instructie gekregen mijn mond te houden (valt voor mij echt niet mee) en de km tijd op 5:50 bepaald. Om 19.00 uur klonk het startschot, en daar gingen we. De eerste ronde ging redelijk soepel maar hard, de tweede ging ook nog wel maar ook hard, bij het ingaan van de 3de kreeg ik twijfels dit ging ik niet nog 2 ronden volhouden (we waren immers pas op de helft)en bij het ingaan van de 4de ronde wilde ik eigenlijk gewoon gaan lopen.
Natuurlijk deed ik dat niet (kon Ronald toch niet teleurstellen?) al liepen de km tijden in de 4de ronde wel op naar 5:56, de eerste km waren zo hard gegaan dat het gemiddelde uitkwam op 5:41/km en de eindtijd op 56:54 !! Een heel dik PR! Ik had zomaar 3:19 er vanaf gelopen!
Thanks Ronald!
Moet ik natuurlijk ook de tijd van Jeroen even vermelden 41:22, supertijd!
Na het lopen gezellig tapas gaan eten bij La Cantina Y Tapas en om Jeroen te steunen tuurlijk het 3-gangen menu genomen

Na het lopen gezellig tapas gaan eten bij La Cantina Y Tapas en om Jeroen te steunen tuurlijk het 3-gangen menu genomen. Ondanks dat "eerst eten zeggen ze in Oosterhout" een veelgehoorde uitspraak is hier, hadden we toch maar besloten na afloop te gaan eten. Nou dat smaakte goed en toen we rond middernacht na de auto's terug liepen, kon ik terugkijken op een zeer gezellige avond! Ronald volgende keer kom ik jouw kant op!

Have marathon gelopen, per ongeluk!

Toen ik dit vandaag naar tegen Tiny schreef, kreeg ik als antwoord "Dat kan niet per ongeluk zijn." Hoe het toch gebeurde:
Vanmorgen regende het en zelfs na een uitgebreid ontbijt bleef het regenen, om nu te zeggen dat het enthousiasme eraf spatte om buiten een rondje te gaan hardlopen.... nou nee! Eigenlijk had ik een ronde gepland door de Biesbosch maar om nu met dit weer door de weilanden te lopen modderen, daar had ik minder trek in; plannen omgegooid en ik ging weg voor 90 min asfalt happen in de regen. Richting Raamsdonk kwam ik al gauw door een mooi straatje met mooie boerderijen waar ik nog nooit geweest was en ondanks dat ik al doornat was genoot ik. Inmiddels was ik op weg naar Waspik, maar de weg waarlangs ik liep was mooi, maar een wel druk, dus dook ik gauw de polder in. Alles onder controle, inmiddels een half uur onderweg dus nog alle tijd. Langs een prettige geasfalteerde weg die een stuk minder druk was dan de eerdere hmmm het ging lekker, stukkie verder nog maar, hé een weggetje rechts; de fietsroute "vrachelen en donge-route" stond aangegeven. Hé hier is het mooi, langs de Donge nog maar een stukje het pad volgen, wat een rust! Een halfverhard pad, fris groen (met dank aan de regen) Genieten! (met een hoofdletter G) Dus loop ik verder paadje links, recht, hmmm waar ben ik nu precies? Inmiddels aanbeland bij km 8 en dan 9. Gelukkig mensen met een hond, ze adviseren me rechtdoor te lopen en inderdaad bij km 10 zie ik een bekende weg. Shit, ik zit bij 's-Gravenmoer, ik weet exact waar ik ben, maar ik ben een eind weg van huis. Okay niet zeuren en doorlopen maar, langs de bekende weg dan maar. Oosteind door, Oosterhout in, maar even een pitstop bij mijn ouders langs (precies 10 EM) om het thuisfront te laten weten dat ik "iets" later ben en een glaasje water. Vandaar uit is het nog een km of 5,5 naar huis, het regent nog steeds maar ik geniet ook nog steeds. Als ik thuis kom geeft de Garmin 21,72 km aan in 2:29:57 Ik heb het gedaan: een halve marathon, per ongeluk!