Halve marathon van Roosendaal (of "de zomerklassieker van Brabant")

Tijd voor een nieuw blogje, want het is alweer even geleden. Natuurlijk zijn de trainingen ondertussen gewoon doorgegaan en ben ik volgens trainer Tiny goed in vorm. Eigenlijk voel ik dat zelf ook wel, de HM in Zeeland (Renesse) ging lekker en ook de trainingen gaan me makkelijk af. Dus op naar de halve marathon van Roosendaal, die ze hebben omgedoopt naar de "de zomerklassieker van Brabant" want dat zou de lading beter dekken...
Zaterdag had ik nog een heel gezellig feestje maar daar heb ik me keurig aan de regels gehouden 1,5 glaasje wijn en voor de rest water, water en nog eens water (overigens wel heel lekker gegeten, thanks Judy)! Ondanks dat kreeg ik in de loop van de avond stevige hoofdpijn en ben ik dan ook met 2 paracetamol in bed gedoken. De volgende morgen was mijn hoofd er niet veel beter aan toe, dus wederom wat molletjes erin. Gelukkig ging het hele heftige er wel wat af dus rond een uur of half 3 zoon naar opa en oma gebracht en op weg naar Roosendaal.
Via twitter had ik afgesproken met Frank en Marjon, onder tweeps bekend als @frankdeM en @marjonrunning, bij de VVV. Nadat ik gelukkig vrij snel een parkeerplekje had gevonden, mijn startnummer had opgehaald en mijn tas had gedumpt, stond ik iets voor 4-en dus bij de VVV. Al gauw kwam Marjon op mij af: "ben jij Kitty?" en stonden we al gauw uitgebreid te kletsen, niet veel later melde Frank zich ook. Met zijn 3-en liepen we het startvak in en het doel voor deze middag werd doorgenomen. Marjon liep de 10 km en wilde graag onder de 50 minuten lopen en Frank wilde op de halve marathon rond de 1:30 lopen (als ik het me goed herinner) wat mijn doel was? *slik* euh, nou ergens tussen 2 uur en 2u10..
Afijn om 16:30 klonk het startschot en het zonnetjes scheen uitbundig, heel uitbundig... In mijn hoofd had ik toch een tijd van 2:00-2:03 dan moet ik dus rond de 5:40-5:45/km lopen, de eerste km-ers gingen prima (zoals altijd) 5:38-5:45-5:37-5:53-5:48-5:51-5:51 hier scheiden de wegen van de HM en 10 km en ineens werd het rustig om me heen. We liepen door het buitengebied en de warmte drukte steeds zwaarder op me. De volgende km-ers gingen in 6:05 (te langzaam) 6:00 (harder gaat niet) om de 10e km-er in 6:24 te doen. Ik wist toen al dat het doel er niet meer in zat, mijn hoofd deed zeer en de kuiten liepen aardig "vol" en het zweet liep in straaltjes van me af. Wat doe ik? Stop ik of loop ik door? Tja, dat is dan wel weer het leuke van een halve marathon, want met 10 km ben je eigenlijk al bijna halverwege en is de weg terug dus net zo lang als doorlopen, dus doorlopen. Zwoegend achter een man met "just do it" op zijn rug, ploeterde ik verder...6:28-6:40-6:08-6:12-6:42 het 15km punt werd gepasseerd in 1:30:48 niet eens zo slecht bedacht ik me toen, als ik nu kan versnellen haal ik er misschien toch nog een leuke tijd uit... Helaas het mocht niet baten, de volgende km ging in 6:14 :-( De km-ers die volgden waren slopend, stukken alleen gelopen en uiteindelijk ook stukjes gewandeld en wat rekoefeningen gedaan. Het publiek aan de kant was super, ze bleven zelfs voor de achterblijvers klappen en juichen!
Uiteindelijk met een knallend hoofd en zere kuiten over de finish wat was ik blij dat ik er was! Eindtijd 2:12:00, gelijk aan mijn tijd die ik liep op mijn allereerste HM in Eindhoven. Na de finish zag ik al snel Frank weer, die het onderweg ook zwaar had gehad maar er toch nog 1:45 uit wist te slepen (Knap werk hoor!). Marjon bleek later 54 minuten te hebben gelopen, ook zij had het onderweg zwaar gehad, ik was dus in goed gezelschap!
Nog even gezellig napraten om daarna toch redelijk snel op huis aan te gaan. Zoon was immers bij opa en oma en de volgende dag was weer een gewone schooldag. Toen ik bij mijn vader en moeder op de stoep stond, voelde ik me toch behoorlijk misselijk. Gelukkig kon ik daar even tot mezelf komen en een douche en wat eten, knapte ik alweer aardig op (gelukkig) eenmaal thuisgekomen heb ik de rest van de avond onder een dekentje gezeten, want nu had ik het: kkkoud ;-))
Gelukkig goed geslapen en vanmorgen alweer een klein herstelloopje gedaan, hoofd voelt stukken beter en de kuiten zijn nog wat gevoelig, maar doen het een stuk beter dan gisteren ;-)

Halve van Renesse

Laat ik beginnen met te vertellen dat ik enorm genoten heb van deze halve marathon en dat ik hem alvast voor volgend jaar genoteerd heb!
Op voorhand was ik redelijk nerveus, het zou warm worden die dag en het parcours werd bestempeld als "uitdagend". Op internet werd ineens gesproken over tropische temperaturen en een erg zwaar parcours, waar had ik me nu weer voor ingeschreven? Afijn over een eindtijd had ik het al niet, wel over genieten én finishen! Zaterdag brak stralend aan, dus hup op tijd uit bed en de auto in. De weg naar Zeeland kan bij mooi weer (zeker in het weekend) erg druk zijn. Even over 11-en draaide ik de (de nog bijna lege) parkeerplaats op in Renesse. Snel een telefoontje naar John die bleek ook al in Renesse te zijn op 900m van mij.
Lang leve het moderne tijdperk met navigatie en mobiele telefoons, enige tijd later hadden we elkaar gevonden. En niet zo heel veel later waren ook Jeffrey (met vrouw en dochters) en Jacqueline present in het Dorpshuis. Mijn 3de halve marathon alweer en weer een temperatuur van boven de 20 graden! Het lijkt wel of ik er een patent op heb... maar goed (iets) wijzer geworden van de vorige keer, was ik deze keer de dag ervoor al begonnen met de voorbereiding door extra veel te drinken. Zo dronk ik een rosé-tje bij mijn ouders met 2 tot 3 glazen water ernaast en heb ik daarnaast nog zeker een extra liter water op. 15 minuten voor de start dronk ik nog bijna een halve liter en had ik een bidon H3O bij voor onderweg. Rustig aan beginnen was me op het hart gedrukt door Tiny en dus zag ik direct na de start Jeffrey, John en Jacqueline al snel van me weglopen. Rustig aan mijn eigen tempo zoeken en rustig doorlopen. Al gauw draaiden we de duinen in, waar we voor het eerst echt voelde dat de zon toch echt flink brandde. Inmiddels had ik mijn tempo redelijk gevonden en had ik wat meer oog voor de omgeving, toen ik ineens merkte dat het publiek "anders" deed dan "normaal". Fototoestellen werden snel tevoorschijn gehaald, veel wijzen en gepraat. Toen ik ineens hoorde: "go Beau", "ziet er goed uit Beau" "go for it, Beau" viel het kwartje... achter me liep Beau van Erven Dorens (voor de liefhebbers; gewoon op schoenen) tot een km-er of 3 liep hij achter me en dus was de grap naderhand al gauw dat ik Beau haasde ;-)) bij het opdraaien van het strand ging hij me voorbij. Als ik toen zijn eindtijd had geweten, was ik erachteraan gegaan, maar goed bij strand met het mulle en losse zand leek het me verstandig rustig aan te doen. Het ging eigenlijk best goed en ik begon mensen in te halen. Euhhh, was dat verstandig zo vroeg in de wedstrijd? Daarna kwam een hard stuk strand: heerlijk! Wind mee en gaan... zo had ik wel 21 km door willen lopen! Helaas moesten we het strand weer verlaten door het mulle zand, steil omhoog richting de vuurtoren. Wat mij betreft het zwaarste stuk van het parcours. Omdat klimmen nu eenmaal niet mijn sterkste punt is, heb ik dat maar even gelopen. Daarna lekker mijn tempo gevonden en liep ik heerlijk door, stukjes bos, mooie open stukken, duinen om tenslotte weer in Renesse uit te komen. Het laatste stukje om het dorp heen vond ik het minste van het parcours maar de benen voelden nog steeds goed en zelfs mijn "moeilijke" punt rond 18,5 km werd probleemloos genomen. Rond 20 km wist ik niet wat mij overkwam, ik voelde me nog steeds prima terwijl ik ook nog aan het versnellen was. De laatste meters voelden wel wat zwaarder, maar een laatste sprintje wist ik er nog wel uit te persen... over de streep in 2:10:28. De beloning was een mooie medaille en al gauw zag ik John en Jacq weer staan, inmiddels was Jacco ook gearriveerd met de fiets uit Middelburg. Terwijl we nog even stonden na te kletsen, zag ik Beau weer die ook nog aan het uithijgen was (gefinisht in 2:08, als ik dat had geweten was ik was ik er wel achteraan gegaan *grijns*). Dus vertelde ik het verhaal dat Beau achter me liep.. waarop John nog even regelde dat Beau (heel sportief!) met me op de foto ging "om me te bedanken"
foto gemaakt door @hardlopendeboer
Met een bus werden we daarna naar een camping gereden waar we heerlijk konden douchen! Perfect geregeld allemaal, complimenten voor de organisatie! Nadat we opgefrist waren en de tassen in de auto hadden gelegd, zijn we nog even in het dorp gelopen om een terrasje te pakken en wat te eten.
Het was weer een super geslaagde loop, ik kan me goed voorstellen dat ze overwegen om hier een marathon van te maken (....). Het ging me eigenlijk vrij gemakkelijk af, had niet echt veel last van de warmte (stond ook een verkoelend windje) maar ik denk dat de voorbereiding (veel drinken) ook heeft geholpen. Die houden we erin dus...
John, Jacqueline en Jacco, bedankt voor de gezellige dag!